Αντίο Λευτέρη μας, θα μείνεις αξέχαστος!
Υπάρχουν άνθρωποι που, όσο κι αν προσπαθήσουμε, δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε. Μα, μαθαίνοντας την είδηση του θανάτου του Λευτέρη Παπαμιχαήλ, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι αυτό το κενό να το γεμίσει κάποιος άλλος. Πόσοι από εμάς διαθέτουμε την καρδιά ενός μικρού παιδιού, τη δύναμη να αντισταθούμε στη σκληρότητα της ζωής και να παραμείνουμε αυθεντικοί και αγνοί;
Ο Λευτέρης έφυγε ξαφνικά και αναπάντεχα το πρωινό της Τετάρτης 9 Οκτωβρίου, από αιφνίδια καρδιακή ανακοπή, σε ηλικία μόλις 51 ετών. Η θλίψη που σκόρπισε στους οικείους του, στους εκατοντάδες φίλους του και στην τοπική κοινωνία του Νέου Ψυχικού είναι ανείπωτη. Ήταν ένας άνθρωπος που άγγιξε βαθιά όσους τον γνώρισαν με την αφοσίωσή του και την καρδιά του.
Από τα 18 του χρόνια, ο Λευτέρης ανέλαβε την εκγύμναση των ακαδημιών μπάσκετ του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ και εργάστηκε ως προπονητής για 25 συναπτά έτη. Καθοδήγησε γενιές παιδιών με αγάπη και πάθος για το άθλημα. Το 2019, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ομίλου τον τίμησε για την πολύτιμη και πολυετή προσφορά του, με τον Πρόεδρο να τον αποκαλεί «η μέλισσα που μάζευε τα παιδιά». Έτσι συμβολίστηκε η ακούραστη αφοσίωσή του και η αδιάκοπη προσπάθειά του να εμπνεύσει τις νέες γενιές.
Ο Λευτέρης είχε επίσης κεντρικό ρόλο στη δημιουργία του θεσμού της κατασκήνωσης, μαζί με τον αείμνηστο Θάνο Βεζυργιάννη. Εκεί έγινε «η ψυχή της κατασκήνωσης», καθοδηγώντας τα 200 και πλέον παιδιά που συμμετείχαν κάθε χρόνο μέχρι το 2019. Με το ίδιο πάθος ενθάρρυνε τα παιδιά να ανακαλύψουν τις αξίες της φιλίας, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης.
Παράλληλα, ήταν μέλος της δημοτικής φιλαρμονικής, ξεχωρίζοντας πάντα στις παρελάσεις και τις επίσημες εκδηλώσεις με το μεγάλο του τούμπανο, την Grand Casa, που χτυπούσε δυνατά, δίνοντας τον ρυθμό και την ενέργεια. Έδινε τον τόνο και το παράδειγμα σε κάθε πτυχή της ζωής του.
Πέρα από τον αθλητισμό, είχε ενεργό ρόλο στην τοπική κοινότητα. Δύο φορές υπήρξε υποψήφιος σύμβουλος με στόχο την αναβάθμιση των αθλητικών υποδομών και την εξυπηρέτηση των συνανθρώπων του. Πίστευε βαθιά στη σημασία του αθλητισμού για την ανάπτυξη των παιδιών και οραματιζόταν τη δημιουργία ενός κλειστού γυμναστηρίου μπάσκετ, γνωρίζοντας πόσο πολύτιμο θα ήταν για την τοπική κοινωνία.
Ο Λευτέρης ήταν αγαπητός και προσιτός σε όλους. Ευθύς και με αρχές, μετέδιδε το ήθος και τα ιδανικά του στις επόμενες γενιές, αποτελώντας ένα ζωντανό παράδειγμα της δύναμης του χαρακτήρα. Η απουσία του είναι αισθητή στους δρόμους και τις πλατείες του Νέου Ψυχικού, όπου παρέες νεαρών μιλούν για τον αγαπημένο τους «coach», θυμούνται τις στιγμές μαζί του και δακρύζουν.
Τα τελευταία χρόνια, ο Λευτέρης ασχολήθηκε με την τηλεόραση. Ξεκίνησε ως κομπάρσος, αλλά σύντομα ξεχώρισε ως ηθοποιός, συμμετέχοντας σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Η αυθεντικότητα και το πάθος που έφερε σε κάθε του δραστηριότητα τον ξεχώριζαν και σε αυτόν τον χώρο.
Ο Λευτέρης Παπαμιχαήλ δεν ήταν απλώς προπονητής, μουσικός ή ηθοποιός. Ήταν φίλος, αδελφός, καθοδηγητής. Ένας άνθρωπος που έδωσε αγάπη και αποδοχή στους γύρω του, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στις καρδιές μας. Και γι’ αυτό, θα είναι πάντα αναντικατάστατος.
Ο Δήμος Φιλοθέης – Ψυχικού, αναγνωρίζοντας την ανεκτίμητη προσφορά του, τον τίμησε με έκδοση ψηφίσματος, που περιλάμβανε την κατάθεση στεφάνου και παιάνιση από τη φιλαρμονική του Δήμου, ενώ την ημέρα της κηδείας η σημαία στο Αθλητικό Κέντρο Νέου Ψυχικού κυμάτιζε μεσίστια.
Στην εξόδιο ακολουθία της Δευτέρας 14 Οκτωβρίου, εκατοντάδες άνθρωποι τον τίμησαν με την παρουσία τους. Ο Δήμαρχος Φιλοθέης-Ψυχικού, Χαράλαμπος Μπονάτσος, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, αντιδήμαρχοι, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, καθώς και αθλητές, ηθοποιοί, συνεργάτες και φίλοι βρέθηκαν εκεί.
Με αυτά τα λόγια, ο Δήμαρχος έκλεισε τον συγκινητικό του αποχαιρετισμό: «Ο Λευτέρης δεν ήταν απλά ένας ενεργός πολίτης· ήταν ένας άνθρωπος που έδινε καρδιά και ψυχή σε κάθε του δραστηριότητα. Υπήρξε πυλώνας για την τοπική μας κοινωνία. Είμαστε ευγνώμονες για την προσφορά και το παράδειγμά του, που θα συνεχίσει να οδηγεί και να εμπνέει τις επόμενες γενιές. Λευτέρη, σε ευχαριστούμε για όλα όσα προσέφερες στον Δήμο μας και στην κοινότητά μας. Καλό σου ταξίδι».
Την ίδια συγκίνηση μετέφερε και ο Αντιπρόεδρος του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, Κωνσταντίνος Δελής, ο οποίος ανέφερε: «Ο Λευτέρης ήταν η ζωντανή ψυχή του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, ενσαρκώνοντας τις αξίες του αθλητισμού: σεβασμό, υπομονή και σκληρή δουλειά. Δεν έβλεπε ποτέ τα παιδιά μόνο ως αθλητές, αλλά ως νέους ανθρώπους με όνειρα, ευαισθησίες και δυνατότητες που έπρεπε να ανακαλυφθούν και να ανθίσουν».
Για τον Λευτέρη ως φίλο μίλησε με λόγια καρδιάς ο μουσικός και στιχουργός Μιχάλης Μεϊμάρης: «Ξέχασα το πορτοφόλι μου, δεν είχα χρήματα και μου έδωσε 50€ ξέροντας ότι θα αργήσουμε να ξαναβρεθούμε». Και ναι, αυτός ήταν ο Λευτέρης, και ίσως ήταν και το μοναδικό του χαρτονόμισμα.
Μια προσωπική ιστορία που τράβηξε την προσοχή ήταν αυτή από το βιβλιοπωλείο Γραπτό. Ο ιδιοκτήτης, κύριος Στέλιος Περράκης, μας διηγείται: «1984. Το πρώτο “Γραπτό” στήνεται στην οδό 25ης Μαρτίου 22. Ανάμεσα στα πόδια μας, δυο πιτσιρίκια περίεργα και πανέξυπνα, ο Λευτέρης και η Ελένη. Ρωτούσαν, κοιτούσαν και φυσικά θαύμαζαν τα διάφορα σχολικά που ήταν ο κόσμος τους. Το κατάστημα ετοιμάστηκε και την επόμενη μέρα ανοίγαμε. Τότε, την παραμονή το απόγευμα, έρχεται ο Λευτέρης με ένα χαρτονόμισμα στο χέρι σαν σουβλάκι. Ήθελε να αγοράσει ένα επιτραπέζιο παιχνίδι – το θυμάμαι σαν τώρα – σειρά Δούρειος Ίππος. Ο πρώτος μου πελάτης! Η πρώτη μου απόδειξη στην ταμειακή μηχανή!». Φανερά συγκινημένος, συμπληρώνει: «Αγόρι μου, Λευτέρη μου, για το “Γραπτό”, εδώ και 40 χρόνια, ήσουν… είσαι… και θα είσαι ο πρώτος αγαπημένος μου πελάτης. Καλό ταξίδι…».
Της Όλγας Μενεμενόγλου
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το top-nea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.