Σχολιάζουν η Όλγα Μενεμενόγλου και ο Νίκος Γκαρόζης
Από όσα ακούσαμε, όσα ειπώθηκαν και όσα ζούμε καθημερινά, έχουμε αρκετά να σχολιάσουμε πάλι. Τα θέματα είναι πολλά και δεν φτάνει ο χώρος για να τα «πιάσουμε» όλα. Ας ξεκινήσουμε με τρία πρώτα σχόλια από την Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσίας.
Να μπει τάξη στην αταξία και στην απρονοησία…
Όπως συνήθως στην Ελλάδα, οι πολεοδομικές διατάξεις έρχονται με καλές προθέσεις αλλά καταλήγουν συχνά να προκαλούν περισσότερες αναταράξεις απ’ ότι λύσεις. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα; Οι οικοδομικές άδειες με τα ενεργειακά μπόνους, στο πλαίσιο της πράσινης πολιτικής για φιλικές προς το περιβάλλον κατασκευές. Αλλά, όπως πάντα, κάτι πάει στραβά. Αφορμή ήταν η ερώτηση του Δημήτρη Γαλάνη προς τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Άλκη Γάτο για το θέμα της αναστολής νέων οικοδομικών αδειών, εν αναμονή της σχετικής απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ για το «πάγωμα» έκδοσης νέων αδειών που υπάγονται σε αυτή τη διάταξη τόσο το Ψυχικό όσο και η Φιλοθέη.
Με όλα αυτά τα μπρος-πίσω, είναι ξεκάθαρο πως, πριν μιλήσουμε για πράσινη ανάπτυξη και κλιματική κρίση, μάλλον πρέπει να βάλουμε πρώτα τάξη στην αταξία των πολεοδομικών αποφάσεων.
Ακούν τα «εξ αμάξης» οι δημοτικές Αρχές για χάρη των κυβερνώντων…
Συμπέρασμα που αποκομίσαμε; Πάλι οι δημοτικές Αρχές και η τοπική αυτοδιοίκηση καλούνται να πληρώσουν τα «σπασμένα» και να ακούσουν τα εξ’ αμάξης από δημότες τους για αποφάσεις που δεν έχουν την ευθύνη της νομοθέτησης και της λήψης τους… Πάλι, στο όνομα μίας υποτιθέμενης φιλο-περιβαλλοντικής πολιτικής του κράτους γινόμαστε μάρτυρες ενός τραγέλαφου με τα χαρακτηριστικά ήξεις-αφήξεις, τα μπρος-πίσω και τα «αυτογκόλ» της πολιτείας που αναιρεί τον εαυτό της, χωρίς λόγο και με πολλαπλές συνέπειες στην καθημερινή ζωή των πολιτών… Κι όλα αυτά εν αναμονή της ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου και της εξαγγελλόμενης θέσπισης τοπικών πολεοδομικών σχεδίων για όλη την Ελλάδα, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι κατά τόπους ιδιαιτερότητες και να ορίζονται τα ρυμοτομικά-χωροταξικά σχέδια βάσει αυτών, πρωτίστως. Να γίνεται το αυτονόητο δηλαδή, επιτέλους. Αμήν και πότε…!
Η σιωπή της… Ειδικού: Όταν τα ΦΕΚ και τα ΣτΕ μιλούν χωρίς αυτήν
Είναι αξιοσημείωτο πώς μία δημοτική σύμβουλος που δεν έχει εκφέρει ποτέ άποψη ή συμμετάσχει ενεργά στις συζητήσεις του Δημοτικού Συμβουλίου επί δέκα συναπτά έτη, κατά τις ειδικές συνεδριάσεις λογοδοσίας θέτει ερωτήματα με εντυπωσιακά εξειδικευμένες φράσεις και αναφορές σε ΦΕΚ και ΣτΕ. Και το παράδοξο: αυτά τα ερωτήματα τα καταθέτει χωρίς καν να είναι παρούσα, καθώς είτε λείπει ολοκληρωτικά είτε αποχωρεί πριν από τη σχετική συζήτηση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συνεδρίασης, ο επικεφαλής της παράταξής της προσπαθώντας να εξηγήσει τις σκέψεις της, μπέρδεψε τα ονόματα και αποκάλυψε κατά λάθος αυτόν που μάλλον συνέταξε το ερώτημα, κάνοντας ένα φαντασμαγορικό λάθος! Η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, γελώντας είπε ότι «σωστά το είπατε κύριε Γαλάνη. Η κυρία Ζέππου το έγραψε». Το κοινό που παρακολουθούσε διά ζώσης την Συνεδρίαση γέλασε κάνοντας την κατάσταση ακόμα πιο …πικάντικη.
Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι άλλος συντάσσει τα ερωτήματά της, τα γεγονότα και οι αλληλεπιδράσεις δημιουργούν αναπόφευκτα υποψίες. Ο προσεκτικός παρατηρητής ίσως μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Όταν η Αυτοδιοίκηση Αποχαιρετά την Ευελιξία
Δεν θυμόμαστε αν έχουμε αναφέρει ότι καταργήθηκαν και οι Δημοτικές Σχολικές Επιτροπές που είχαν την οικονομική διαχείριση και την ευθύνη για τις εργασίες, τις συντηρήσεις και τις προμήθειες γραφικής ύλης και λοιπών αντικειμένων που χρειάζεται κάθε σχολείο.
Και τι θα γίνει τώρα; Όλα θα περνούν από τις υπηρεσίες του Δήμου –που παρεμπιπτόντως τους φορτώνεται διαρκώς επιπλέον δουλειά χωρίς την αντίστοιχη βοήθεια σε ανθρώπινο δυναμικό.
Σχολεία στην παγίδα της Ατελείωτης Υπογραφής
Φαίνεται πως η γραφειοκρατία τελικά είναι η νέα τάση και για τα σχολεία μας! Γιατί να προχωράμε με ευελιξία και ταχύτητα, όταν μπορούμε να επιβραδύνουμε τα πάντα με λίγο ακόμα χαρτοβασίλειο; Πάντως, τώρα που οι σχολικές επιτροπές καταργήθηκαν, μπορούμε όλοι να είμαστε σίγουροι ότι τα προβλήματα των σχολείων μας θα λύνονται με… ατελείωτες υπογραφές και ακόμα περισσότερες καθυστερήσεις. Σίγουρα μια “ευοίωνη” εξέλιξη! Άραγε οι Δήμοι δέχτηκαν το νέο καθεστώς για να διασφαλίσουν ότι κανένα πρόβλημα δε θα λυθεί γρήγορα; Μυστήρια πράγματα…»
Διεκδίκηση: Το Μεγάλο Έλλειμμα
Διεκδίκηση χρειάζεται, αυτοδιοικητικοί. Αυτό μας λείπει. Αντί να διεκδικούμε το καλύτερο για τα σχολεία και την Παιδεία, τους αφήνετε να ψηφίζουν και να αποφασίζουν χωρίς καμία γνώση. Η όλη κατάσταση μού φέρνει στο μυαλό μόνο ένα πράγμα: “ό,τι του φανεί, του λωλοστεφανή”. Και παρακαλώ, να μην ακούσουμε ότι όλα γίνονται στον βωμό της διαφάνειας. Γιατί στο όνομά της έχουν γίνει οι μεγαλύτερες ατασθαλίες τις τελευταίες δεκαετίες. Και αυτό το σχόλιο αφορά σε όλες τις πρώην διοικήσεις, αλλά και την νυν που βέβαια δεν έχουμε ακόμα δει τα αντανακλαστικά της στις κυβερνητικές επιταγές. Και αφορά και όλες τις Κυβερνήσεις. Για να μην παρεξηγιόμαστε…
Θέλουμε να νιώθουμε ασφαλείς, είναι αυτονόητο δικαίωμά μας!
Εκείνο που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, στην κυριολεξία, πάντως, είναι πώς λειτουργεί το επιτελικό κράτος σε σχέση με τις ανάγκες, τα προβλήματα και τις προτεραιότητες του απλού ανθρώπου που κυκλοφορεί στους δρόμους και νιώθει πολλές φορές απροστάτευτος απέναντι σε πληθώρα κινδύνων που αφορούν την προσωπική του ασφάλεια, τη σωματική του ακεραιότητα και την περιουσία του. Ο αστυνομικός της γειτονιάς, έναν μέτρο που εξαγγέλθηκε, με τυμπανοκρουσίες, για να ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας στις γειτονιές και τους δρόμους των πόλεων όλης της Ελλάδας, έχει μείνει στα χαρτιά. Κάνουμε το σχόλιο με αφορμή, ξανά, τα εντεινόμενα και αυξανόμενα κρούσματα παραβατικότητας και εγκληματικότητας στον Δήμο Φιλοθέης-Ψυχικού. Πιτσιρικάδες πλακώθηκαν στο ξύλο και έκαναν επίδειξη νταηλικιού, σε κεντρικό σημείο της Φιλοθέης, έχοντας το θράσος που τους δίνει η αίσθηση πως θα μείνουν ασύλληπτοι και ατιμώρητοι. Απειλούν, βρίζουν, χτυπάνε, σπάνε, σε μία από τις υποτιθέμενα καλύτερα φυλασσόμενες περιοχές της Αττικής, λόγω της λειτουργίας πρεσβειών, της κατοικίας επιφανών προσώπων, πολιτικών, επιχειρηματικών κλπ στο Ψυχικό και τη Φιλοθέη. Πού είναι η αποτροπή και η πάταξη της μικροεγκληματικότητας που ανακοινώνουν οι εκπρόσωποι της πολιτείας και του νόμου; Αντιλαμβάνονται πως νιώθουμε ολοένα και περισσότερο απροστάτευτοι απέναντι στους παραβάτες του νόμου; Έχουν συναίσθηση και ενσυναίσθηση της κατάστασης που βιώνουμε και της πραγματικότητας μέσα στην οποία ζούμε ή οι προσλαμβάνουσές τους παραπέμπουν σε μία ιδεατή, γι’ αυτό και φαντασιακή «πραγματικότητα»;
Προπονητήριο σήμερα, γήπεδο… αύριο;
Επιτέλους, έχουμε και καλά νέα στον τομέα του αθλητισμού! Και δεν είναι απλά λόγια – η δράση φαίνεται να μπαίνει σε τροχιά στον Δήμο μας. Όπως ανακοίνωσε επισήμως ο Δήμαρχος Μπάμπης Μπονάτσος στο πλαίσιο της τελετής αγιασμού του ΠΟΨ (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ψυχικού) ενόψει της νέας αθλητικής σεζόν, πολύ σύντομα θα γίνει πράξη η δημιουργία προπονητηρίου της πόλης σε τμήμα έκτασης του Ο.Τ. 150. Λύση αναζητείται και για την εξεύρεση και απόκτηση χώρου για την κατασκευή και κανονικού γηπέδου για την ομάδα ώστε να μην αναγκάζεται να «ξενιτεύεται» και να αγωνίζεται σε γειτονικές ξένες έδρες, σαν «ανάδελφο» σωματείο.
Αν σκεφτούμε ότι το προπονητήριο «πήρε» 22 χρόνια, με 6 δημάρχους και τώρα τον έβδομο στον αγώνα, τότε το γήπεδο με την απλή μέθοδο των τριών… μάλλον θα το δουν τα εγγόνια μας!
Εκτός αν ο Μπονάτσος κάνει την έκπληξη!
Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά τα χρονόμετρα θα δείξουν καλύτερους χρόνους!
Ένας… Δούκας στη Φιλοθέη…
Και να κάνουμε και μία αναφορά στις εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή, με αφορμή την προεκλογική συγκέντρωση ενός εκ των υποψηφίων για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, του Δημάρχου Αθηναίων κυρίου Χάρη Δούκα, σε γνωστό στέκι της Φιλοθέης προ ολίγων ημερών. Πληροφορηθήκαμε πως η εν λόγω συγκέντρωση είχε ικανοποιητική προσέλευση κόσμου, αρκετό ενθουσιασμό, παλμό και κλίμα αισιοδοξίας, όπως άλλωστε γίνεται ή θα έπρεπε να συμβαίνει σε τέτοιες εκδηλώσεις οι οποίες γι’ αυτόν τον λόγο γίνονται άλλωστε… Έχω την αίσθηση, προσωπικά, πως ο Χάρης Δούκας θα τα πάει ιδιαιτέρως καλά στα αποκαλούμενα βόρεια προάστια των Αθηνών, λόγω και των απόψεών του, της πολιτικής αισθητικής και του πολιτικού του feeling…Ίδωμεν και αναμένουμε και τους άλλους υποψήφιους προέδρους του ΠΑΣΟΚ στα μέρη μας, άλλωστε ο καιρός γαρ εγγύς, δυόμισι εβδομάδες μας μένουν μέχρι τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του κόμματος, στις 6 Οκτωβρίου.
Σάρωθρα… αγνοούνται!
Επιτέλους, λοιπόν, βγήκε σάρωθρο στους δρόμους. Ολοκαίνουριο, καθαρό και απαστράπτον! Μήνες τώρα, δεν κυκλοφορούσε ούτε ένα στους δρόμους. Αλήθεια, πού είχαν πάει τα πέντε σάρωθρα;
Δύο σάρωθρα μπαινοβγαίνουν σε συνεργείο που αδυνατεί να τα επισκευάσει λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας. Τελικά, αναγκάσαμε το συνεργείο να τα στείλει στον αντιπρόσωπο, αλλά και εκεί οι δυνατότητες είναι περιορισμένες – μπορούν να επισκευάσουν μόνο ένα τη φορά λόγω έλλειψης χώρου. Τουλάχιστον, ένα από αυτά επιτέλους επισκευάζεται, αφού εντοπίστηκε το πρόβλημα. Και έτσι θα δούμε και δεύτερο στον δρόμο, αν είμαστε τυχεροί!
Ένα τρίτο σάρωθρο βρίσκεται σε άλλο συνεργείο από τον Σεπτέμβριο του 2023. Είναι διαφορετικής μάρκας, και ίσως κάποια στιγμή το καταφέρουν να το φτιάξουν.
Το τέταρτο και το πέμπτο από ότι καταλάβαμε δεν θα τα ξαναδούμε: το ένα χρειάζεται επισκευή που κοστίζει 70.000€, ποσό υπερβολικό για την ηλικία του, ενώ το άλλο είναι 24 χρόνων και δεν υπάρχουν καν ανταλλακτικά για να διορθωθεί.
Τι να πούμε; Με λίγο τύχη, θα δούμε επιτέλους δύο σάρωθρα να καθαρίζουν τους δρόμους. Όσο για τα υπόλοιπα, μάλλον θα μείνουν στις αποθήκες της γραφειοκρατίας, περιμένοντας είτε ανταλλακτικά από το παρελθόν είτε θαύματα από το μέλλον. Και έτσι, η μάχη με τη σκόνη συνεχίζεται… με όσα σάρωθρα αντέξουν!
Όταν η γραφειοκρατία κάνει μανούβρες
Η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω, μέχρι στιγμής, της έλλειψης χρηματοδότησης μηχανημάτων. Δεν υπάρχει ενεργό πρόγραμμα που θα εξασφάλιζε κάποια αλλαγή στόλου και από την άλλη η εξεύρεση άλλου συνεργείου με πιο εξειδικευμένες γνώσεις απαιτεί διαδικασία τόσο απαιτητική και γεμάτη δικαιολογητικά που αποθαρρύνει τα περισσότερα συνεργεία να συμμετέχουν. Διαγωνισμοί βγαίνουν άγονοι, με τη γραφειοκρατία να φρενάρει ακόμα και τις λύσεις που όλοι χρειαζόμαστε.
Για γέλια και για κλάματα, λοιπόν, καθώς το Δημόσιο βάζει εμπόδια στον ίδιο του τον εαυτό, αναρωτιέσαι: Είναι αυτό αυτογκόλ ή ηθελημένη αυτοκαταστροφή;
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το top-nea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
