Σχολιάζουν η Όλγα Μενεμενόγλου και η Λυδία Λέκκα
Η στήλη των Σχολίων δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει, παρά με την αποτίμηση του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου. Ακούσαμε και είδαμε πολλά, σταχυολογήσαμε λοιπόν τα -κατά την άποψή μας- πιο ενδιαφέροντα. Να ξεκαθαρίσουμε επίσης ότι ούτε εκλογολόγοι είμαστε, ούτε δημοσκοπήσεις κάνουμε, ούτε στατιστική έχουμε σπουδάσει, ούτε παριστάνουμε τους πολιτικούς αναλυτές ή τους επικοινωνιολόγους. Αυτά που γράφουμε είναι οι απόψεις και τα συμπεράσματά μας από την καθημερινή επαφή μας με τον κόσμο και την κοινωνία (πρωτίστως την τοπική αλλά και την ευρύτερη), όπου συναντάμε ανθρώπους όλων των ηλικιών, διαφόρων επαγγελμάτων, κάθε μορφωτικού επιπέδου και πολιτικής απόχρωσης, με τους οποίους κουβεντιάζουμε, σημειώνουμε και συγκεντρώνουμε τα δεδομένα μας.
Η αποχή στα “κόκκινα”
Η αποχή έφτασε στο 60%, ποσοστό πρωτοφανές για Ευρωεκλογές. Παρά το γεγονός ότι πλέον είναι διαθέσιμη και η επιστολική ψήφος σε όλους τους ψηφοφόρους, έξι στους δέκα ψηφοφόρους αποφάσισαν να μην ψηφίσουν. Πολλοί μίλησαν για αδιαφορία ενός ολοένα και πιο «απολιτίκ» σώματος, πλην όμως δεν ήταν λίγοι αυτοί που προτίμησαν να απέχουν συνειδητά, άλλοι γιατί δεν θεωρούσαν ότι κάποιο κόμμα αλήθεια τους εξέφραζε και άλλοι για να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα διαμαρτυρίας είτε στα κόμματα της Αντιπολίτευσης για την ανεπάρκειά τους, κυρίως όμως (θεωρούμε) στο κυβερνών κόμμα, εκφράζοντας έτσι την δυσαρέσκεια και την απογοήτευσή τους για μία πληθώρα θεμάτων που άπτονται της καθημερινότητας (π.χ. υγεία, ακρίβεια) ή κατά την άποψή τους αμφισβητούν παραδοσιακές αξίες και θεσμούς (π.χ. γάμος ομοφύλων).
Υπήρχε αλήθεια κίνδυνος αστάθειας;
Η χρονική συγκυρία των Ευρωεκλογών, με νωπή ακόμα την ηχηρή εντολή του 41% του περσινού Ιουλίου, αλλά και η προφανής απουσία ουσιώδους και επαρκούς Αντιπολίτευσης, κατέστησαν μάλλον άκυρο το διακύβευμα της σταθερότητας που πρόταξε προεκλογικά ο Πρωθυπουργός. Πίστευε αλήθεια κάποιος ότι υπήρχε το ενδεχόμενο να αποσταθεροποιηθεί η χώρα; Από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης μόνον ο Κυριάκος Βελόπουλος εμφάνισε μία δυναμική, που αποτυπώθηκε μεν στα ποσοστά του, αλλά απέχει μακράν (κατά ώρας τουλάχιστον) από το να γίνει επικίνδυνη. Το τελικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε ότι η ΝΔ εξακολουθεί να είναι η αδιαφιλονίκητη κυρίαρχη δύναμη σε ολόκληρη σχεδόν την Επικράτεια. Η δε επικράτηση του ΠΑΣΟΚ σε δύο Νομούς της Κρήτης φαντάζει, ειδικά για εμάς που έχουμε ζήσει τις εποχές του ΠΑΣΟΚ των ΄80ς, σχεδόν επιστροφή στην κανονικότητα. Για την Ροδόπη και την Ξάνθη, καλύτερα να μην μιλήσουμε. Αν υπάρχει κάποιος κίνδυνος αυτήν την στιγμή, εκεί ακριβώς εντοπίζεται, κάτι που άλλωστε είχε φανεί και στις περσινές Εθνικές εκλογές.
Φθαρμένος ναι, ηττημένος όχι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ εξακολουθούν να αποτελούν την πρώτη επιλογή των ψηφοφόρων σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Δεν υπάρχει λοιπόν θέμα ήττας, όπως κάποιοι φαντασιώνονται. Υπάρχει όμως σίγουρα μία εμφανής φθορά και (κυρίως) ένα πολύ ηχηρό καμπανάκι προς τον Πρωθυπουργό προσωπικά, που όπως πιστώνεται τις επιτυχίες, θα πρέπει να πιστωθεί και τις αποτυχίες. Γιατί όταν βάζεις τον πήχη στο 33% (μα καλά, πού ζει;), το 28% συνιστά αποτυχία. Η ανυπαρξία αντιπολίτευσης είναι βέβαια ο καλύτερος σύμμαχος του Πρωθυπουργού, πλην όμως δεν είναι δυνατόν μία Κυβέρνηση να βασίζεται σε αυτήν για την επανεκλογή της.
Ποιο ήταν λοιπόν το μήνυμα;
Η Κυβέρνηση πρέπει να σοβαρευτεί και να θυμηθεί ποιοι και γιατί ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία. Οι πολίτες καταλογίζουν στον Πρωθυπουργό ατολμία, καθώς λύσεις που όχι μόνον τις υποσχέθηκε αλλά και τις νομοθέτησε, δεν τις εφαρμόζει στην πράξη. Τρανά παραδείγματα είναι ο νόμος περί διαδηλώσεων και η Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Οι πολίτες δεν ψήφισαν τη ΝΔ για να μην μπορούν μέρα παρά μέρα να κυκλοφορήσουν στο Κέντρο και να πάνε στις δουλειές τους ή να γυρίσουν στα σπίτια τους, επειδή ο Μητσοτάκης φοβάται μην του μιλήσουν για «χούντα». Τον ψήφισαν για να τα βάλει τέλος στα διάφορα «μπάχαλα».
Με την ακρίβεια να καλπάζει στα πάντα, ο μέσος πολίτης έχει φτάσει πια να δίνει 50 ευρώ για δύο σακούλες στο σούπερ μάρκετ. Δεν είναι φυσιολογικό να νιώθει απροστάτευτος; Την ίδια στιγμή, που η Κυβέρνηση φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο να υπερασπιστεί μεγαλοσυμφέροντα (βλέπε π.χ. τη μεταστέγαση του καζίνο στο Μαρούσι).
Στον αντίποδα, ο Πρωθυπουργός φαίνεται εξαιρετικά τολμηρός σε θέματα ρηξικέλευθα για τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας, όπως του γάμου των ομοφύλων, το οποίο μπορεί μεν να δίνει λύση σε αδιέξοδα, σίγουρα όμως δεν αγγίζει άμεσα την πλειοψηφία των πολιτών, που στο πλαίσιο των ανωτέρω αναρωτιέται για το ποιες είναι στα αλήθεια οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης.
Η επαφή με την πραγματικότητα
Εμείς πιστεύουμε ότι καλό θα ήταν ο Πρωθυπουργός να αρχίσει να αναθέτει σε ανθρώπους μη αναγνωρίσιμους να πηγαίνουν εκεί όπου η Ελλάδα πονάει (π.χ. στα νοσοκομεία -δεν σας το λέμε τυχαία, έχουμε δύο κοντινές μας περιπτώσεις αυτόν τον καιρό σε δημόσια νοσοκομεία και τραβάμε τα μαλλιά μας) και να του δίνουν αναφορά. Να μην στέλνει όμως αυτούς που θα του τα παρουσιάσουν όλα ρόδινα για να γίνουν αρεστοί κολακεύοντάς τον, αλλά ανθρώπους που δεν φοβούνται να του περιγράψουν την πραγματική κατάσταση. Είναι ο ίδιος πρόθυμος να ακούσει ή προτιμά την παρέα των αυλοκολάκων, που δεν διστάζουν να τον διαβεβαιώνουν ότι “ο κήπος είναι ανθηρός”; Κάποιοι του καταλογίζουν έπαρση και δυσανεξία στην κριτική. Εμείς τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν τον γνωρίζουμε προσωπικά, γνωρίζουμε όμως ότι εάν αυτά τα δύο όντως τον χαρακτηρίζουν, τότε ο ίδιος πελεκάει τα πόδια του. Και την ημέρα που θα βρεθεί αξιόπιστη εναλλακτική στην Αντιπολίτευση, ή (ακόμα χειρότερα για την χώρα μας) θα βρεθεί ο επόμενος λαοπλάνος να χαϊδέψει τα συμπλέγματα του ελληνικού λαού (ήδη κάποιος υπόσχεται 3.000 ευρώ σύνταξη), η ΝΔ θα πάρει δρόμο.
Το παράλληλο σύμπαν του Στέφανου Κασσελάκη
Και πώς να είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν σοβαρή Αντιπολίτευση δεν υφίσταται; Ειδικά σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, ακούσαμε τον Πρόεδρό του να υπερηφανεύεται λέγοντας επί λέξει ότι κατάφερε να μειώσει την ψαλίδα από την ΝΔ στις 13 μονάδες. Και δεν πιστεύαμε τα αυτιά μας! Διότι, ακόμα και αν δεχτούμε ότι οι Ευρωεκλογές στην συγκεκριμένη συγκυρία είναι συγκρίσιμες με τις Εθνικές (που δεν είναι), ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρόεδρός του το μόνον που κατάφεραν να μειώσουν (περαιτέρω) ήταν τα δικά τους ποσοστά και δεν είχαν την παραμικρή συμβολή στην φθορά του κυβερνώντος κόμματος. Διότι εάν είχαν, κάτι θα είχαν καρπωθεί. Ειλικρινώς αναρωτιόμαστε, ο άνθρωπος έχει παραισθήσεις («ντελούλου», που λένε και τα μικρά), νομίζει ότι απευθύνεται σε ηλιθίους ή απλά, τόσο του κόβει; Σε κάθε περίπτωση, αυτό που σίγουρα αξίζει να επισημανθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι τα κόμματα που προήλθαν από την διάσπασή του (Νέα Αριστερά και Κόσμος) του στέρησαν λίγους αναλογικά ψηφοφόρους. Μπορεί όμως αυτό να πιστωθεί στον κύριο Κασσελάκη; Ή μήπως τα πρόσωπα που απαρτίζουν τα αποσπασμένα αυτά τμήματα δεν πείθουν ή/και τα μηνύματα που κομίζουν αφορούν ένα πολύ περιορισμένο κοινό;
Φωνή Λογικής
Για εμάς αξιοσημείωτο ήταν το ποσοστό που κατάφερε να πιάσει η Αφροδίτη Λατινοπούλου. Είχαμε ακούσει αρκετούς ψηφοφόρους της ΝΔ, τους πιο συντηρητικούς συγκεκριμένα, που θα μπορούσες να τους κατατάξεις σε «καραμανλικούς» ή «σαμαρικούς» να δηλώνουν ευθαρσώς ότι θα ψήφιζαν την Φωνή Λογικής. Και φυσικά δεν είχε περάσει απαρατήρητο ότι κάποια πολιτικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται εκτός κεντρικής πολιτικής σκηνής (π.χ. Δημοτικοί Σύμβουλοι άλλων Δήμων, όχι του δικού μας), έδιναν ατύπως «γραμμή» προς τα εκεί. Δεν της το ’χαμε όμως ότι θα τα κατάφερνε να μπει στην Ευρωβουλή και πρέπει να πούμε ότι η επιτυχία αυτή μας εξέπληξε.
Πρώτη φορά ζωντανά
Πάμε τώρα να μιλήσουμε και για τα του οίκου μας, όχι σε ότι αφορά τις εκλογές (αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε στην σελίδα 11), αλλά την λειτουργία του Δήμου. Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 3 Ιουνίου ήταν η πρώτη που μεταδόθηκε ζωντανά δημοσίως, μέσω του καναλιού του Δήμου στο Youtube, όπου και παραμένει αναρτημένη, για κάθε ενδιαφερόμενο. Μέχρι σήμερα έχει προβληθεί 425 φορές, αριθμός που θεωρείται ικανοποιητικός, δεδομένου ότι διανύουμε και μία μάλλον νεκρή περίοδο σε ό,τι αφορά τα αυτοδιοικητικά. Η ζωντανή αναμετάδοση θεωρήθηκε βέβαια από ορισμένους ευκαιρία δημιουργίας εντυπώσεων, μέσω άγονων επί της ουσίας αντιπαραθέσεων στις οποίες και επιδόθηκαν.
Νιάου βρε γατούλα
Θέμα πρώτο και εκτός ημερησίας διατάξεως, η αποδοχή της προσφοράς 3.000 ευρώ από δημότη, προοριζόμενη για την στείρωση αδέσποτων γατιών. Ποιο ήταν το πρόβλημα; Ότι η δωρήτρια έχει κάποια σχέση με την εταιρεία «Κέκρωψ», τον ιστορικό αντίδικο του Δήμου μας. Η φιλόζωη κυρία ήθελε (για λόγους ίσως φορολογικούς;) η συγκεκριμένη δαπάνη να καλυφθεί μέσω της “Κέκρωψ”. Το θέμα είχε ήδη συζητηθεί στην Δημοτική Επιτροπή (που είναι ανοικτή στο κοινό, με δικαίωμα παρέμβασης κιόλας), που είχε συνεδριάσει πριν το Δημοτικό Συμβούλιο και η δωρεά είχε εγκριθεί. Η επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης Φαίνη Χατζηαθανασιάδου, θεώρησε όμως απαραίτητο να το θέσει στο Δημοτικό Συμβούλιο, επιτιθέμενη μάλιστα στον Δήμαρχο και μιλώντας ακόμα και για διαύλους επικοινωνίας και πιθανά ανταλλάγματα, όπως είπε, που μπορεί να έχει ζητήσει η Εταιρεία.
Οι Λυσσασμένες Γάτες
Με τον γνωστό της τόνο, εριστική και προσβλητική, η κυρία Χατζηαθανασιάδου εμμέσως πλην σαφώς κατηγόρησε τον Δήμαρχο ότι για τρία χιλιάρικα διαπλέκεται με μία αντίδικη εταιρεία και ξεπουλάει τα συμφέροντα του Ψυχικού. Ο Δήμαρχος, διατηρώντας την ψυχραιμία του, δεν κουράστηκε να εξηγεί ξανά και ξανά, ότι ο Δήμος δεν νοείται να απορρίπτει δωρεές, πολλώ δε μάλλον για το θέμα των αδεσπότων για το οποίο η απελθούσα Διοίκηση δεν είχε προβλέψει επαρκείς πόρους, ενώ βεβαίως η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της κυρίας δεν επηρεάζει τους δικαστικούς αγώνες. Για την ιστορία να πούμε ότι στο ίδιο Δημοτικό Συμβούλιο εγκρίθηκε κατόπιν και η αμοιβή του δικηγόρου του Δήμου για νομικές ενέργειες εναντίον της Κέκρωψ.
Το πινγκ πονγκ συνεχίστηκε με το μπαλάκι να παίρνουν εκ περιτροπής ο Δημήτρης Γαλάνης και η Ελένη Ζέππου. Και ο μεν πρώην Δήμαρχος ήταν αν μη τι άλλο ευγενής, η δε κυρία Ζέππου όμως ως συνήθως ξεπέρασε τα όρια, μιλώντας για «απαράδεκτες καταστάσεις 5 μόλις μήνες μετά την ανάληψη της νέας Διοίκησης».
Έφαγαν τα μουστάκια τους
Οι προσβολές και οι κατηγορίες θύμωσαν και την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνα Αλεξοπούλου, η οποία έχει η ίδια εδώ και χρόνια αγωνιστεί εναντίον της «Κέκρωψ». Ορθά – κοφτά, η Πρόεδρος δήλωσε ότι οι δικαστικοί αγώνες θα συνεχιστούν με την ίδια ένταση, κάτι που άλλωστε δεν έχει να κάνει με την δωρεά και επανέλαβε ότι δεν υπάρχει προηγούμενο απόρριψης δωρεών. Με αυτά και με κείνα, ο Μπάμπης Μπονάτσος την πολλοστή φορά που επαναλάμβανε τα ίδια και τα ίδια, έχασε πλέον την υπομονή του και απευθυνόμενος στον Δημήτρη Γαλάνη, αναρωτήθηκε εάν υπάρχει «πρόβλημα αντίληψης». Πρόβλημα αντίληψης δεν υπάρχει σίγουρα. Ένα πιασάρικο καλό θέμα αντιπολίτευσης είναι. Παρ’ όλα αυτά οφείλουμε να πούμε ότι και η κουβέντα του Δημάρχου ήταν προσβλητική. Τόσο που μόλις το ακούσαμε μας ξέφυγε ένα επιφώνημα έκπληξης και προσδεθήκαμε, περιμένοντας την έκρηξη, που όμως και όλως περιέργως δεν ήρθε ποτέ. Τόσο προσηλωμένοι ήταν όλοι στο στόχο τους να κάνουν την τρίχα τριχιά, που είτε δεν άκουσαν, είτε δεν νοιάστηκαν. Σαράντα λεπτά από τα εβδομήντα πέντε που διήρκησε το Δημοτικό Συμβούλιο, τα περάσαμε με το συγκεκριμένο θέμα. Τα υπόλοιπα έξι, που ήταν και τα προγραμματισμένα, εγκρίθηκαν σχεδόν όλα ομόφωνα, σε χρόνο dt.
Κλείνοντας, ένα έχουμε να σας πούμε: Νιάου!
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το top-nea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
