Η επιστολή παραίτησης της κυρίας Γκιζελή, αντί να δικαιολογήσει την επιλογή της, τελικά την εκθέτει ακόμα περισσότερο.
Η κυρία Γκιζελή ήταν επί τριάμισι χρόνια αντιδήμαρχος. Απολάμβανε όλα τα προνόμια της θέσης της. Είχε απόλυτη ελευθερία κινήσεων στον τομέα της ευθύνης της. Απολάμβανε πάντα το σεβασμό και την εκτίμησή μου, καθώς ήταν ένα από τα στελέχη που είχαμε ξεκινήσει μαζί την προσπάθεια του Συνδυασμού μας.
Επί τριάμισι χρόνια, δεν είχε διαφοροποιηθεί ποτέ, σε καμία σημαντική απόφαση. Ενώ συμμετείχε πάντα στη διαμόρφωση πολιτικής του συνδυασμού μας ως μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του.
Και ξαφνικά, λίγους μόλις μήνες πριν τις εκλογές – όπως έκαναν και ορισμένοι άλλοι συνάδελφοί της με τους οποίους προφανώς συμπλέουν και υλοποιούν έναν συγκεκριμένο σχεδιασμό για να υπηρετήσουν προσωπικές βλέψεις – ξαφνικά ανακάλυψε ότι δήθεν όλα πάνε στραβά.
Καταρχάς, αν τα πράγματα πήγαιναν στραβά, οι ευθύνες γι’ αυτό θα αντανακλούσαν και στην ίδια. Εκτός αν πιστεύει ότι όλοι οι έως προχθές συνάδελφοί της ήταν ανίκανοι και μόνο η ίδια είναι ικανή.
Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου στραβά και η μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό είναι τα όσα αναφέρει στην επιστολή της.
Τι λέει η κυρία Γκιζελή στην επιστολή παραίτησής της; Ότι το έργο στα σχολεία αφορούν «συγκεκριμένο κοινό»! Μιλάμε σοβαρά; Αφορούν χιλιάδες οικογένειες που θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Να μορφώνονται και να αποκτήσουν εφόδια για τη ζωή τους σε σχολεία που είναι πρότυπα για όλη τη χώρα. Το ίδιο γράφει και τα έργα των παιδικών χαρών. Ας το πει στις εκατοντάδες οικογένειες που τις επισκέπτονται καθημερινά αναζητώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Ανέφερε για ευθύνες στην θεομηνία, όταν και η ίδια πριν ένα χρόνο υποστήριζε ότι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση για την Αττική ο Δήμος μας, παρά το ότι έχει περισσότερο πράσινο (άρα και περισσότερα σπασμένα δέντρα) και μεγαλύτερα υψώματα, ανταποκρίθηκε συγκριτικά καλύτερα από γειτονικές περιοχές – ακριβώς επειδή με δικές μας ενέργειες ενεργοποιήθηκαν μηχανισμοί που βοήθησαν στην αποκατάσταση.
Το αποκορύφωμα όμως είναι ότι γράφει πως είναι ανενημέρωτη για τα όσα έχει κάνει ο Δήμος μας για να προστατεύσει την φυσιογνωμία της Φιλοθέης και του Ψυχικού.
Αλήθεια, η επί τριάμιση χρόνια αντιδήμαρχος και μέλος του Δημοτικού μας Συμβουλίου δεν γνωρίζει τις ενέργειες του Δήμου μας για τη διακοπή λειτουργίας ξενοδοχείου στο Ψυχικό, την οποία και πετύχαμε; Δεν γνωρίζει ότι με ενέργειες του Δήμου μας κερδήθηκε η μακροχρόνια δικαστική διαμάχη για τα οικόπεδα του Κέκροπα, μία από της μεγαλύτερες επιτυχίες αυτής της Δημοτικής Αρχής; Δεν γνωρίζει το αίτημά μας για απένταξη των οικοπέδων 89, 137, 145 από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου μας ώστε να προστατευτεί η φυσιογνωμία της περιοχής; Δεν γνωρίζει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μας να μην ισχύουν στο Δήμο μας οι διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού, αλλά μόνο τα παλαιά προεδρικά διατάγματα για τη Φιλοθέη και το Ψυχικό, το οποίο επίσης διασφαλίζει την φυσιογνωμία της περιοχής μας;
Αν κάποια που είναι επί τριάμισι χρόνια αντιδήμαρχος ισχυρίζεται ότι όλα αυτά δεν τα γνωρίζει οφείλει να κάνει την αυτοκριτική της. Όπως και εγώ, φυσικά που την εμπιστεύθηκα σε κρίσιμες θέσεις…
Κλείνω με το εξής: Οι φιλοδοξίες στην πολιτική, ακόμα και όταν είναι προσωπικές, είναι θεμιτές. Ακόμα πιο σημαντικό, όμως, από τις φιλοδοξίες είναι να διατηρούμε τη σοβαρότητά μας.
Οι συμπολίτες μας στις εκλογές θα μας κρίνουν όλους με βάση τόσο το σημαντικό έργο που έχουμε κάνει, όσο και με τη συνολική στάση μας.
Δημήτρης Γαλάνης
Δήμαρχος Φιλοθέης-Ψυχικού
