Γράφουν η Όλγα Μενεμενόγλου και η Λυδία Λέκκα
Άλλοι γιορτάζουν και άλλοι κουράζουν
Έτος Μνήμης και Τιμής για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή και ο Δήμος Φιλοθέης Ψυχικού αποφάσισε να το τιμήσει με μια σειρά εκδηλώσεων. Mέχρι σήμερα σε όλες ανεξαιρέτως τις εκδηλώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί, η συμμετοχή και η ανταπόκριση του κόσμου είναι πραγματικά πρωτοφανής και σίγουρα η θερμότερη από το 2011 που ο Δήμος μας έγινε Καλλικρατικός.
Φαίνεται όμως ότι η δράση ενόχλησε. Όπως ενοχλεί πάντα κάποιους οτιδήποτε καλό και θετικό, είτε είναι γιορτή είτε άνθρωπος. Και άρχισαν οι πισώπλατες μαχαιριές. Όχι! Μην πάει το μυαλό σας στην Αντιπολίτευση. Το χτύπημα προήλθε από σύμβουλο της ίδιας παράταξης που προσπάθησε υπογείως να βάλει εμπόδια στην πραγματοποίηση του Προγράμματος. Ευτυχώς οι προσπάθειες, προς το παρόν τουλάχιστον, έπεσαν στο κενό. Και λέμε προς το παρόν γιατί υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τις μηχανορραφίες στο αίμα τους, οπότε δεν ξέρεις τι άλλο μπορεί να σκαρφιστούν αύριο. Μπροστά δε στις προσωπικές τους εμπάθειες, τις φιλοδοξίες και τα συμπλέγματά τους, δεν λογίζουν ούτε το καλό του τόπου, ούτε την χαρά του κόσμου, ούτε καν την εικόνα της παράταξης με την οποία εξελέγησαν, αλλά και της Δημοτικής Αρχής γενικότερα.
Αλήθεια ο Δήμαρχος, που έχει αποδείξει έμπρακτα ότι είναι υπέρμαχος του πνεύματος συνεργασίας, της ομόνοιας και της σύμπνοιας, τα γνωρίζει αυτά;
Άρχισαν τα όργανα
Λέγεται συχνά ότι η φύση απεχθάνεται τα κενά. Κάτι που διαπιστώνουμε ότι ισχύει και μέσα στην διοικούσα παράταξη Προάστιο Πρότυπο. Ελλείψει λοιπόν ουσιαστικής αντιπολίτευσης, έχουν βαλθεί κατά όπως φαίνεται να αναλάβουν οι ίδιοι αυτόν τον ρόλο. Ενάμιση χρόνο πριν τις εκλογές, αντί οι σύμβουλοι να βγαίνουν και να διαλαλούν το έργο Γαλάνη, το υπονομεύουν. Δημιουργούν έριδες και αλληλοτρικλοποδιάζονται. Ό,τι σπέρνετε θα το θερίσετε, κυρίες και κύριοι. Δεν είναι κρίμα όμως;
Αναζητώντας τον χρυσό χορηγό
Και σαν να μην φτάνανε τα αλληλομαχαιρώματα, κάποιοι θεωρούν εαυτούς καταλλήλους και για την θέση του Δημάρχου. Και σκοπεύουν να κατέβουν υποψήφιοι στις εκλογές του 2023 έτοιμοι να θυσιαστούν, όπως λένε, για την σωτηρία του τόπου. Όχι για αυτούς βέβαια, όχι για την προβολή τους. Προς Θεού! «Για την φουκαριάρα την μάνα τους» το κάνουν. Και καλά κάνουν μιας και, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται, τους θέλει ο κόσμος. Δεν τολμούν να ξεμυτίσουν πια και όποιος τους συναντάει, τους περιμένει να τους καμαρώσει δημάρχους. Και αρκετοί φέρονται αποφασισμένοι να το κάνουν το βήμα, αφού τους λείπουν όλα κι όλα δυο μικροπράγματα: ο Συνδυασμός και τα χρήματα! Λεπτομέρειες θα μου πεις. Σα να λέμε, αποφάσισα να παντρευτώ, ας βρω πρώτα το νυφικό, αχ τι ωραία που μου πάει, και για τον γαμπρό, έχει ο Θεός! Για τον πολυπόθητο αυτόν «γάμο» λοιπόν, οι συγκεκριμένες βέβαια «νύφες» -γυναίκες και άντρες- εκτός του γαμπρού αναζητούν και καλεσμένους, αλλά και πλούσιο κουμπάρο που θα χρηματοδοτήσει τον γάμο των ονείρων τους.
Ο παλιός είναι αλλιώς
Οι παλιές καραβάνες βέβαια δεν βασίζονται και πολύ στα λόγια του κόσμου και αναζήτησαν πιο επαγγελματικές μεθόδους. Καθώς λοιπόν οι Αυτοδιοικητικές εκλογές απέχουν πια 16 μήνες, είπαν να μετρήσουν τις δυνάμεις τους. Ακούσαμε ότι στον Δήμο μας τρέχει μια δημοσκόπηση, στην οποία παίζουν 4-5 ονόματα υποψηφίων δημάρχων. Τα μαντάτα μας ήρθαν πρώτα από το Ψυχικό και λίγες μέρες αργότερα από την Φιλοθέη. Στο Ψυχικό μάλιστα μάθαμε ότι οι δημοσκόποι γύριζαν στην κυριολεξία πόρτα-πόρτα, χτυπώντας κουδούνια και λέγοντας ότι είναι “από τον Δήμο”. Οι κάτοικοι, όπως είναι φυσιολογικό, ήταν πολύ επιφυλακτικοί στο να ανοίξουν τις πόρτες τους και μάλιστα κάποιοι έφτασαν να επικοινωνήσουν με το Αστυνομικό Τμήμα αλλά και με τον Δήμο, ρωτώντας τι και πώς. Κι έτσι στην Φιλοθέη οι ερευνητές ακολούθησαν άλλη τακτική. Όπως μας μεταφέρθηκε, δυο νεαροί καλοντυμένοι πλησίαζαν τον κόσμο σε πάρκα και πλατείες. Ακούσαμε κιόλας ότι ανά περιοχή, τα ερωτηματολόγια διαφοροποιούνταν, ενώ τα ονόματα εναλλάσσονται. Τώρα το πώς τέτοιες μεθοδολογίες κρίθηκαν αξιόπιστες, μην μας ρωτάτε. Όσο για το ποιος είναι αυτός ή αυτή που παρήγγειλε την δημοσκόπηση, επίσης δεν δόθηκε απάντηση, καθώς όλοι όσων τα ονόματα συμπεριλαμβάνονταν στα ερωτηματολόγια, εμφανίζονται -έκπληκτοι άπαντες!- να αναρωτιούνται κι εκείνοι. Ουδείς παραδέχεται την ανάμιξή του, δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν άκουσαν. Μάλλον εμείς την κάνουμε! Για να ικανοποιήσουμε την περιέργεια (που δεν έχουμε), είπαμε να διαθέσουμε ένα ποσό (που επίσης δεν έχουμε), για να δούμε ποιος βγαίνει στα χαρτιά δήμαρχος.
Όχι θα κάτσει να σκάσει
Κι αν κάποιοι έχουν επιστρατεύσει δημοσκόπους και δεν το παραδέχονται, κάποιοι όχι μόνο δεν κρύβονται, αλλά παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους! Ο λόγος για τον Νίκο Κανελλάκη, που το όνομά του δεν συμπεριλαμβάνεται στην επαγγελματική δημοσκόπηση, παρ’ όλο που είναι επικεφαλής συνδυασμού. Είδε και απόειδε λοιπόν κι έκανε μόνος του την δημοσκόπηση. Ανάρτησε μια φωτογραφία του στο προσωπικό του προφίλ στο facebook -άκρως καλλιτεχνική- και έθεσε στους ακολούθους του την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: «Θα ψηφίζατε αυτό το πρόσωπο?» . Κι έγινε από κάτω, χαμός! «Δαγκωτό», «Και με τα δύο χέρια», «Μονοκούκι», ενώ κάποια κυρία είναι έτοιμη να μεταφέρει και τα δικαιώματά της στον Δήμο μας, προκειμένου να τον ψηφίσει. Τιμή του και καμάρι του! Άντε και καλό βόλι σε όλους μας.
Χρονοκαθυστέρηση
Άνοιξε επιτέλους και πάλι η Λέσχη Φιλίας, που ήταν πια και η μόνη δομή του Δήμου που παρέμεινε κλειστή λόγω του κορωνοϊού και των μέτρων, για πάνω από δύο χρόνια. Έκδηλη η χαρά αλλά εύλογη και η απορία: σε όλη την χώρα οι Λέσχες Φιλίας είχαν ανοίξει τουλάχιστον ένα μήνα νωρίτερα. Εμείς αλήθεια σε τι οφείλουμε την καθυστέρηση;
Η Οδύσσεια, η Ιλιάδα και η… Τουρκοβουνιάδα
Μένουμε στις χρονοκαθυστερήσεις, περνάμε όμως σε πίστα πρωταθλητισμού. Ούτε 10, ούτε 20, ούτε 30, αλλά 34 ήταν τα χρόνια που χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί ευνοϊκά για το Ελληνικό Δημόσιο (και κατ’ επέκταση για τον Δήμο μας) η περίφημη υπόθεση των 290 στρεμμάτων στην περιοχή των Τουρκοβουνίων. Με την απόφαση του Αρείου Πάγου που δημοσιεύθηκε στις 5 Μαΐου, αποδόθηκαν στο Κράτος τα 242 στρέμματα των Λατομείων Ψυχικού, ενώ τα 50 παρέμειναν στην ΚΕΚΡΩΨ, που εν τω μεταξύ τα είχε κιόλας πουλήσει. Κι αν τα Ομηρικά έπη της Οδύσσειας και της Ιλιάδας κάλυψαν από 10 χρόνια το κάθε ένα, το δικαστικό έπος της… Τουρκοβουνιάδας, έφτασε τα τριάντα τέσσερα! Έτσι, το 2022 έπεσε η αυλαία σε μία διαμάχη που ξεκίνησε το 1988. Ευτυχώς να λέμε, που αφορούσε από τη μια το Ελληνικό Δημόσιο, που όπως και η Ελλάδα “ποτέ δεν πεθαίνει” και από την άλλη ένα νομικό πρόσωπο. Γιατί εάν οι διάδικοι ήταν πρόσωπα φυσικά, θα ήταν πολύ πιθανόν να παρακολουθούσαν την έκβαση από τα Ουράνια.
Η επόμενη μέρα
Και βέβαια η Απόφαση του Αρείου Πάγου συζητήθηκε και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τετάρτης 18/5, στο οποίο συμφώνησαν όλοι ότι πρόκειται για μία αδιαμφισβήτητη επιτυχία, πλην όμως επιφυλάχθηκαν για τις λεπτομέρειες, μέχρι να την δουν καθαρογραμμένη. Οι επιφυλάξεις δεν αφορούσαν μόνο τα επιμέρους στοιχεία της Απόφασης, αλλά και για τα σχέδια του Ελληνικού Δημοσίου, που ουδείς σε αυτή τη φάση είναι σε θέση να γνωρίζει. Ελπίζουμε να μην χρειαστεί να εμπλακούμε σε νέο κύκλο διεκδικήσεων, αλλά και να μην μεσολαβήσουν άλλα 35 χρόνια μέχρι να ξεκαθαρίσει η εικόνα.
Τελικά για πόσα στρέμματα μιλάμε;
Μέχρι τις 21/5 τόσο από τα δημοσιεύματα στον Τύπο, όσο και από την εκτενή μας συνεργασία με τους αρμοδίους που είχαν χειριστεί το θέμα στον Δήμο μας, γνωρίζαμε ότι 242 ήταν τα στρέμματα που αποδόθηκαν οριστικά στο Ελληνικό Δημόσιο. Κι έρχεται ο Δήμαρχος και με άρθρο του στην εφημερίδα Παραπολιτικά, μιλάει για 292,5 στρέμματα, ολόκληρη δηλαδή την διεκδικούμενη έκταση. Τώρα γιατί κανείς δεν μας το είπε στις επανειλημμένες επικοινωνίες που είχαμε μέχρι και μία μέρα πριν την κυκλοφορία του προηγούμενου Φύλλου μας και γιατί δεν αναφέρθηκε κάτι σχετικό και στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα σας γελάσουμε. Μας το κρατούσαν για έκπληξη φαίνεται.
Εξοργιστική αδιαφορία
Ξεράθηκαν τα δέντρα και οι θάμνοι που φυτεύτηκαν στο Άλσος Πουλάκη σε δράση δεντροφύτευσης του Τοπικού Τμήματος Φιλοθέης του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού και της Κοινότητας Φιλοθέης. Η δράση, που την είχαμε καλύψει και εμείς (9/11/2021), είχε υποτίθεται ως στόχο την ευαισθητοποίηση των παιδιών τα οποία με τη συμμετοχή τους θα διδάσκονταν το πώς με μικρές και απλές πράξεις, όπως το φύτεμα ενός δέντρου, μπορούμε όλοι να γίνουμε οι «ήρωες» της καθημερινότητάς μας. Η αποκαρδιωτική όμως εικόνα του Άλσους σήμερα, με τα φυτά αφημένα στην τύχη τους, πολύ φοβόμαστε ότι τους δίνει ένα διαφορετικό μάθημα. Και αυτό είναι πως η αδιαφορία και η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία θα ακυρώσουν την οποιαδήποτε εθελοντική προσπάθεια και ότι φυσικά οι διάφορες υπηρεσίες δεν θα σεβαστούν ποτέ ούτε τον κόπο ούτε την πρωτοβουλία τους.
Η μισή αρχοντιά της καθαριότητας
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την ψήφιση και την επικαιροποίηση του Κανονισμού Καθαριότητας. Αυτήν την φορά μάλιστα υπήρχε η ελπίδα αλλά και η ευχή ότι επιτέλους θα ίσχυε αυτή η βασική και σημαντική συμφωνία ανάμεσα σε κάτοικο, επιχειρηματία και Δήμο. Το θέμα της ψήφισης είχε σχολιαστεί από την αείμνηστη Πέλλη Ζωγοπούλου στα τελευταία σχόλιά της τον Ιούνιο του 2021! Σας τα παραθέτουμε:
“Κανονισμούς Καθαριότητας έχουμε δει πολλούς να εκπονούνται και με κάθε διάθεση να ισχύσουν στην πράξη. Ίσχυσαν; Μπααα! Καλά ξεκίνησαν, στην πορεία ατόνησαν και μετά ξεχάστηκαν∙ κι όχι μόνο στον δικό μας Δήμο. Μακάρι αυτή τη φορά να κάνουμε τη διαφορά”. Η ευχή της Πέλλης και όλων μας μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει πραγματικότητα κι η εφαρμογή του -όχι πια και τόσο νέου- Κανονισμού εξακολουθεί να βρίσκεται σε εκκρεμότητα.
Έναν χρόνο μετά κι ακόμα βιώνουμε στην Καθαριότητα τις ίδιες παθογένειες.
Κόβει κλήση στον Φάρο η Δημοτική Αστυνομία για παράνομο παρκάρισμα και πίσω του ακριβώς επικρατεί το χάος από μπουκάλια πεταμένα έξω από τους κάδους, κούτες ανοιχτές που έχουν κατακλύσει το οδόστρωμα κ.ά. Τα ίδια και στο Ψυχικό, στην πλατεία Ευκαλύπτων. Το ίδιο περίπτερο δημιουργεί την ίδια άθλια εικόνα. Τρεις κούτες κλείνουν τον κάδο και άλλες τόσες βρίσκονται εκτός, μαζί με σκουπίδια και ό,τι άλλο πετάξουν οι λίγοι περαστικοί. Η ίδια εικόνα δώδεκα χρόνια από Καλλικρατικού Δήμου! Ας την αλλάξουμε. Δεν είναι δα και ακατόρθωτο!
Δεν είναι βόας δεν είναι κροταλίας, είναι φυσητήρας
Στα ίδια Σχόλια, πριν από έναν ολόκληρο χρόνο, η Πέλλη Ζωγοπούλου χαρακτήριζε τον νέο Κανονισμό καινοτόμο, μιας και απαγόρευε την χρήση πάσης φύσεως θορυβωδών μηχανημάτων κηπουρικής, συμπεριλαμβανομένων των φυσητήρων που απομακρύνουν τα ξερά φύλλα με αέρα, κάνοντας όμως ανυπόφορο θόρυβο. “Η μη χρήση τους υπήρξε πάγιο αίτημα των δημοτών Ψυχικού και Φιλοθέης που τους ταλαιπωρούσε ο καθημερινός θόρυβος. Είχαν επανειλημμένα διαμαρτυρηθεί στην εφημερίδα, το είχαμε γράψει άπειρες φορές, αλλά κανείς δεν έκανε κάτι. Εν προκειμένω, έγινε μια καλή αρχή. Καθώς αυτή η Δημοτική Αρχή του Δημήτρη Γαλάνη, αν μη τι άλλο, ξέρει να ακούει”. Η ακοή όμως της Δημοτικής Αρχής -επί του θέματος τουλάχιστον- είτε είναι επιλεκτική είτε βαίνει φθίνουσα. Γιατί ενώ αρχικώς -και καλώς- άκουσε το αίτημα των δημοτών και προέβλεψε σχετικώς στον Κανονισμό, πλέον μάλλον δεν ακούει τον σατανικό θόρυβο των φυσητήρων που εξακολουθούν να παίρνουν τα αυτιά των κατοίκων. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι χρησιμοποιούνται ακόμα εκτενώς και μάλιστα χωρίς καμία συνέπεια; Γιατί ο περί ου ο λόγος Κανονισμός προέβλεπε και συνέπειες: “Η επιβολή προστίμων θα αποτελεί το ύστατο μέτρο συμμόρφωσης. Είθε, ως προς την πολιτική των προστίμων εννοείται”. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν για να εφαρμοστεί και στην πράξη;
Τι σας φταίνε τα σιντριβάνια;
Στο ηλεκτρονικό δελτίο τύπου του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού με το οποίο προσκαλούνται οι κάτοικοι στα εγκαίνια της Πλατείας Ελευθερίας, διαβάσαμε μεταξύ άλλων να αναφέρεται ως μέρος του έργου το ξήλωμα του σιντριβανιού. Και μέχρι εδώ, θα μπορούσαν να υπάρχουν επιχειρήματα. Ξηλώθηκε γιατί έπιανε πολύ χώρο, γιατί η πλατεία άλλαξε όψη και δεν ταίριαζε, γιατί άλλαξαν οι ανάγκες, γιατί ήταν πλέον περιττό και άλλα πολλά “γιατί”… Αλλά να διαβάζουμε επί λέξει “ξηλώσαμε το εγκαταλελειμμένο σιντριβάνι από το μέσο της Πλατείας, όπου τα τελευταία 13 χρόνια αποτελούσε σημείο κινδύνου για τα παιδιά που έπαιζαν”, ε αυτό δεν καταπίνεται με τίποτα! Από ποιον εγκαταλείφθηκε το σιντριβάνι; Ποιος είναι ο υπεύθυνος και ο ιδιοκτήτης του σιντριβανιού που το άφησε να ρημάξει; Σαφώς δεν είναι οι δημότες και οι κάτοικοι. Επιπλέον, αν το σιντριβάνι συνιστούσε κίνδυνο για τα παιδιά, αυτό θα συνέβαινε από την πρώτη μέρα που εγκαταστάθηκε και όχι τα τελευταία χρόνια. Τι ήταν λοιπόν αυτό που άλλαξε τα τελευταία χρόνια; Γιατί το κακόμοιρο το σιντριβάνι, προφανώς δεν άλλαξε. Και εάν είχε συντηρηθεί, θα λειτουργούσε ωραιότατα. Ρητορικές είναι βέβαια οι ερωτήσεις. Έχουμε θέσει και άλλες, αλλά δυστυχώς απάντηση δεν παίρνουμε.
Και μια ακόμα ερώτηση, επί τη ευκαιρία: γιατί δεν λειτουργούν τα σιντριβάνια γενικότερα στον Δήμο Φιλοθέης – Ψυχικού; Στον Δήμο Αθηναίων, ο Μπακογιάννης έχει κάνει σημαία την συντήρηση και την επαναλειτουργία των συντριβανιών που ομορφαίνουν άλση και πλατείες. Εμάς εδώ, τι μας έχουν κάνει;
