Σχόλια 13 Μαρτίου 2020
Γράφει η Πέλλη Ζωγοπούλου
Ο λόγος περί άσκοπης βίας
Τελικά τα ΜΑΤ είναι παρεμβατικές δυνάμεις βίαιης καταστολής, ε; Εντάξει το ξέραμε∙ την έκταση «αρμοδιοτήτων» και τις δυνατότητες επιβολής βίας δεν είχαμε καταλάβει. Τώρα νομίζω, μετά τα γεγονότα στη Χίο, τις καταλάβαμε όλοι… Έτσι δεν είναι;
Κι αυτό το σώμα ανήκει στην Αστυνομία, ε; Τι κρίμα, για την Ελληνική Αστυνομία…
Μάλλον θα έπρεπε να ιδρυθεί ένα ειδικό σώμα βίαιων καταστολών και να ενταχθούν τα ΜΑΤ εκεί, ώστε να μην τα μπερδεύουμε με την ΕΛΑΣ.
Πού ανήκουμε;
Υποτίθεται στην ευρωπαϊκή ένωση, οπότε τα σύνορά μας είναι τα σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης, έτσι δεν είναι; Σαφώς, στη θεωρία έτσι είναι… Μένει να αποδειχθεί και στην πράξη.
Πού το πάνε;
Τα νεόκοπα κορίτσια της διοικούσας παράταξης που για πρώτη φορά μετέχουν σε Δημοτικά Συμβούλια και προφανώς αγνοούν το πρωτόκολλο συμπεριφοράς;
Όχι ότι κι όσοι το ξέρουν το τηρούν! –με τίποτα, η αλήθεια να λέγεται. Το τι ξεκατινιάσματα έπεφταν μεταξύ αιρετών στις προηγούμενες διοικητικές περιόδους, δεν περιγράφεται!
Αλλά σπανίως έως ποτέ δεν τσακώνονταν δημοσίως μεταξύ τους. Συνήθως το μένος στόχευε τους αντιπάλους. Αυτοί οι ενδοοικογενειακοί καυγάδες που προέκυψαν, μεσούσης της συνεδρίασης, είναι πρωτόγνωροι… Και απαράδεκτοι, θα λέγαμε.
Και καθώς οι πληροφορίες έφθασαν μέχρι τ’ αφτιά μας και δεν είμαστε παρόντες στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν θα γράψουμε ονόματα και δεν θα επεκταθούμε σε λεπτομέρειες. Την επόμενη φορά, όμως, που θα συμβεί και που, πρώτα ο Θεός, θα παρευρισκόμαστε στο Δημοτικό Συμβούλιο θα σας γράψουμε φίλτατοι αναγνώστες όλες τις λεπτομέρειες!
Μας την είπανε;
Τι μανία κι αυτή με τις φωτογραφίες και τις αναφορές στο όνομα και στους τίτλους, που έχουν τα νεόκοπα κορίτσια, που λέγαμε! Κάνουν λες και ετοιμάζουν ατομικό φάκελο προσόντων και δεξιοτήτων και θέλουν όλες οι παρουσίες τους και οι συμμετοχές τους να είναι φωτογραφημένες, καταγεγραμμένες και δημοσιευμένες!
Αλήθεια; Εντελώς σοβαρά ναι, αλήθεια είναι. Και δεν θέλουν απλά, αλλά απαιτούν! Μας έκαναν, μάλιστα, και την ανάλογη παρατήρηση επειδή στο αρθράκι το σχετικό με τον εορτασμό της Αγίας Φιλοθέης δεν αναφέρθηκαν…
Τι να πούμε; Πρωτόβγαλτες γαρ και δεν γνωρίζουν πώς να κινηθούν. Για να διευκολύνουμε, θα τις πληροφορήσω ότι στο εν λόγω δημοσίευμα επαναλάβαμε απλά τα ονόματα που μας έδωσαν, αλλά… για να ασχοληθούμε ιδιαιτέρως μαζί τους και να δούνε ονόματα τίτλους και φωτογραφίες, τουλάχιστον στο δικό μας έντυπο, χρειάζεται δουλειά κι όχι εντυπωσιακές εμφανίσεις στις εκδηλώσεις!
Όταν, λοιπόν, με το καλό σηκώσουν τα μανίκια, εδώ θα είμαστε εμείς γι αυτές! Για παράδειγμα, όταν κάποια ξεχωριστά θέματα περάσουν από τα Κοινοτικά Ψυχικού και Φιλοθέης, αν μας καλέσουν, από τους πρώτους θα είμαστε για να εξάρουμε τη δουλειά τους! Για τις εκδηλώσεις πάντως τη γράφουσα μην την υπολογίζετε. Λέω, εγώ τώρα και ευελπιστώ σε ευήκοα ώτα.
Και για το Νέο Ψυχικό, φυσικά, τα ίδια ισχύουν –αφήστε που εκεί έχουμε ανοιχτή πρόσκληση από τον πρόεδρο. Ας όψεται… ο φετινός χειμώνας και τα συμπαρομαρτούντα του που μας έχουν προσωρινά παροπλίσει.
Τα δένδρα είναι ταμπού;
Ρωτάω γιατί δεν καταλαβαίνω, καθώς η όποια αναφορά σε πιθανή κοπή γερασμένου δέντρου προκαλεί ιερές ανατριχίλες, έξαρση αγανάκτησης κι αντιπολιτευτικούς αλαλαγμούς!
Γιατί καλέ, φωνάζετε έτσι; Και τα δέντρα έχουν ημερομηνία λήξης –πάρτε το απόφαση και σταματήστε να χτυπιέστε! Εδώ έχουν οι άνθρωποι… -που καθημερινά χάνονται τυχαία και αδίκως!
Κι εξαιτίας των αντιδραστικών βλέπουμε στα προάστιά μας ολοένα και περισσότερα δέντρα, συνήθως πεύκα, να διαθέτουν έναν υψηλότατο, γυμνό και γερτό κορμό με μια φουντίτσα πράσινο στην κορυφή –που για να το δεις πρέπει να σηκώσεις κάθετα το κεφάλι στον ουρανό! Και να σκέφτεται κανείς ότι στη θέση τους θα μπορούσε να είναι φυτεμένη μια κατακίτρινη μιμόζα, μια πανέμορφη μωβ τζακαράντα ή μια ακακία με λευκά λουλούδια και ντελικάτα φύλλα ή ό,τι άλλο ενδείκνυται για δρόμο, καθότι λίγες οι γνώσεις μου για τα δέντρα.
Μήπως να σταματήσουν για λίγο οι υστερικές συμπεριφορές και αντιδράσεις, έτσι για να φυτευτούν καινούργια δέντρα και μετά… ξαναρχίζουν αν θέλουν τους αλαλαγμούς!
Όχι τίποτα άλλο, αλλά η όψιμη ευαισθησία τους… ξαφνιάζει –εδώ που τα λέμε όταν προ έτους –και πάτε ακόμα πιο πίσω- τα παρτέρια από τη ξεραΐλα ήταν καφέ και τα λέγαμε πράσινα, δεν είδα καμιά από τις εν λόγω φωνές έστω να ψιθυρίζει!
Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια
Και δεν συμμαζεύονται οι γκρινιάρηδες –που επιστράτευσαν κάθε μέσον για αντιπολιτευθούν τη δημαρχία Γαλάνη. Τι σκαρφίστηκαν αυτή τη φορά; Λοιπόν, βρήκαν δυο μωρά γατάκια, τα μάζεψαν και προφανώς τα περιποιούνται και τα ταΐζουν. Ευκαιρίας δοθείσης όμως, ανάρτησαν το συμβάν και πετάνε δεξιά και αριστερά ατάκες και κακιούλες του στυλ: τι θα κάνει ο Δήμαρχος για τα γατάκια; Για να δούμε, αφού οι προηγούμενοι δεν τα έκαναν σωστά, αυτός τώρα τι θα κάνει; Έχει υπογραφεί σύμβαση με φιλοζωική εταιρεία για τα αδέσποτα;
Λοιπόν, δεν ξέρω τι θα κάνει ο Δήμαρχος με τα γατάκια κι αν γνωρίζει καν την ύπαρξή τους! Ξέρω όμως ότι ενισχύει την ντόπια φιλοζωική οργάνωση για να επιλαμβάνεται, προφανώς, τέτοιων περιπτώσεων.
Αναρωτιέμαι, όμως, τα μωρά γατάκια που οι φιλόζωες τα συμμάζεψαν από ημερών και τα ταΐζουν με το μπιμπερό, με ελαφριά καρδιά θα τα δώσουν πακέτο στην εταιρεία αδέσποτων; Δηλαδή, στο ορφανοτροφείο ζώων; Τςςς, τι ακούμε! –και τι καταλαβαίνουμε!
Που πήγαν οι ελεύθερο χώροι;
Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά λίγο πριν την εκπνοή της θητείας της προηγούμενης διοίκησης, σε ένα από τα τελευταία συμβούλια η τότε πρόεδρος Κατερίνα Αλεξοπούλου ανακοίνωσε, με δυο λόγια όλα κι όλα, ότι άλλαξε ο νόμος και οι ιδιοκτήτες των Ο.Τ. 16 και 15 δεν ήταν πλέον υποχρεωμένοι σε εισφορά γης στο Δήμο κατά την άρση της απαλλοτρίωσης. Θυμάστε;-το είχαμε γράψει και από τη στήλη.
Κοιτάζω το αρχείο μου και βλέπω ότι τέλος Μαΐου του 2013 δεν δέχθηκε ο Δήμος την τότε πρόταση του ΥΠΕΚΑ περί εισφοράς γης, αλλά έκανε ένσταση στην πρόταση του υπουργείου θεωρώντας ότι είχε υπολογιστεί εσφαλμένα το ποσοστό εισφοράς και θα μπορούσαμε να πάρουμε κάποια μέτρα γης περισσότερα…
Τι κρίμα, που δεν έτρεξαν να διπλοκλειδώσουν την πρόταση και να πούνε κι ευχαριστώ! Θα είχαμε σήμερα ένα κοινόχρηστο χώρο πρασίνου αντάμα με πάρκο και ψηλά δέντρα στο Φάρο. Τι κρίμα… γιατί όταν ο νόμος άλλαξε προφανώς δεν είχε εκδικασθεί –να πούμε, η ένσταση και χάσαμε και γη και δέντρα και το όνειρο.
Σήμερα έρχεται το Πράσινο Ταμείο και λέει ότι δίνει συνολικά ενάμισι εκατομμύριο ευρώ σε κάθε Δήμο, για τρία αιτήματα, για την απόκτηση κοινόχρηστων χώρων και χώρων πρασίνου –που έχουν χαρακτηριστεί ως τέτοιοι σε εγκεκριμένα ρυμοτομικά σχέδια. Δίνει και περισσότερες διευκρινίσεις, αλλά δεν είναι της παρούσης. Σημασία έχει αν τα δεδομένα των εν λόγω ακινήτων συνάδουν με τις απαιτήσεις του Πράσινου Ταμείου. Δηλαδή, μπορεί να γίνει κάτι με Φιστικιές και Πλάτωνα ή έστω να το διαπραγματευτούμε με τους ιδιοκτήτες τους;
Γιατί είναι κρίμα αγώνες τόσων χρόνων να πάνε χαμένοι, επειδή υπήρξαμε πλεονέκτες και δεν αρκεστήκαμε στην πρόταση του ΥΠΕΚΑ… Λέω εγώ τώρα.
Χύθηκε όμως πολύ μελάνι και ξοδέψαμε ως συντάκτες και ως έντυπο πολλές εργατοώρες, στη διάρκεια των δέκα χρόνων κι ακόμα πιο πριν από τον αυτόνομο Δήμο του Νέου Ψυχικού, για κάτι που δεν μπορέσαμε να αποκτήσουμε και που κανείς από τους πρώην διοικούντες της Δημαρχίας Ξυριδάκη δεν μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει τι έγινε!
Παρεμπιπτόντως οι φωνές και οι υστερίες που ξεσηκώνονται για ένα δέντρο δεν είδα να κάνουν λόγο για τους χώρους που χάθηκαν… Γιατί άραγε βουβάθηκαν; Μόνο η στήλη το έχει πάρει επί πόνου, αλλά κι αυτή αν άπαντες κωφεύουν που θα πάει; -θα το ξεχάσει!
Να συμπληρώσουμε, ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι ότι το 2013 μόνο ο Αλέξανδρος Καριώτης πρότεινε να είναι επιφυλακτικοί, γιατί το ευνοϊκό για το Δήμο μπορεί να είναι στην ουσία αίολο και οκτώ χρόνια μετά να διαβάζουν την ίδια παράγραφο! Πόσο δίκιο είχε!
