Σχολιάζουν η Όλγα Μενεμενόγλου και η Λυδία Λέκκα
Της κακομοίρας!
Ο τίτλος της γνωστής ελληνικής ταινίας θα ταίριαζε γάντι για να περιγράψει επιγραμματικά τα όσα ζήσαμε στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 15ης Απριλίου, με αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια την πρώην Αντιδήμαρχο Ελένη Ζέππου, που κατάφερε για μία ακόμη φορά να δημιουργήσει μία έκρυθμη κατάσταση, καυγαδίζοντας με όποιον τολμούσε να εκφράσει αντίλογο στα όσα η ίδια υποστήριζε, αλλά και με όποιον της απαντούσε στις προσωπικές προσβολές που εξαπέλυε εναντίον του.
Αιτίες και αφορμές
Αφορμή για τη νέα αυτή παράσταση αποτέλεσαν δύο θέματα: οι ενέργειες για την προστασία του Νέου Ψυχικού από τον νέο οικοδομικό κανονισμό, που επιτρέπει την αύξηση του συντελεστή δόμησης και η περίφημη πια -αν και ανύπαρκτη, καθώς έχει ήδη κριθεί ακόμα και από τον Άρειο Πάγο- υπόθεση της «πλατείας Αγίας Λαύρας», που το Προάστιο Πρότυπο επέλεξε να ανασύρει προεκλογικά για να πολεμήσει τον αντίπαλό του και σημερινό Δήμαρχο Μπάμπη Μπονάτσο.
Η ιστορία με λίγα λόγια
Να θυμίσουμε ότι η «πλατεία Αγίας Λαύρας» είναι το οικόπεδο που βρίσκεται πίσω από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ψυχικού, στο οποίο δεν υπάρχει περίφραξη και ανήκει στους κληρονόμους της οικογενείας Κηρύκου. Προ μισού και πλέον αιώνα, το 1952, το Ρυμοτομικό Σχέδιο (ΡΣ) του Νέου Ψυχικού τροποποιήθηκε και ο εν λόγω χώρος ορίσθηκε ως πλατεία. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται Ρυμοτομική Απαλλοτρίωση και ολοκληρώνεται μόνο όταν αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες.
Το δικαστικό ιστορικό (1972-1980)
Το 1972, επί Χούντας, η Κοινότητα Νέου Ψυχικού καταθέτει αγωγή ισχυριζόμενη ότι η οικογένεια Κηρύκου έχει η ίδια παραχωρήσει τον χώρο και ως εκ τούτου, δεν της οφείλεται αποζημίωση. Το 1976, χωρίς να έχει ακόμα εκδοθεί η απόφαση του Πρωτοδικείου, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφαίνεται ότι δεν ισχύει πλέον η τροποποίηση του ΡΣ και ακυρώνει την απαλλοτρίωση καθώς έχουν ήδη παρέλθει 20 και πλέον χρόνια από το 1952 (το Κράτος δεν μπορεί να δεσμεύει περιουσίες ιδιωτών εις τους αιώνας των αιώνων). Αν η Κοινότητα θέλει να φτιάξει πλατεία, πρέπει να κάνει νέο ΡΣ και να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες.
Η αγωγή του 1972 παίρνει τον δρόμο των Δικαστηρίων: απορρίπτεται από το Πρωτοδικείο το 1978, από το Εφετείο το 1979 και από τον Άρειο Πάγο το 1980. Τι λέει ο Άρειος Πάγος, οριστικά και αμετάκλητα; Ότι το οικόπεδο ανήκει στην οικογένεια Κηρύκου και εάν η Κοινότητα θέλει να το κάνετε πλατεία, πρέπει να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες.
Οι περίοικοι αρνούνται να πληρώσουν
Δέκα χρόνια αργότερα, το 1990, το Νέο Ψυχικό (που από Κοινότητα έχει πλέον γίνει Δήμος το 1982) αποφασίζει να τροποποιήσει το ΡΣ και να απαλλοτριώσει νόμιμα το οικόπεδο αποζημιώνοντας τους ιδιοκτήτες. Το 1994 η Νομαρχία συντάσσει την πράξη αναλογισμού (το τι θα πρέπει να πληρωθεί δηλαδή στους ιδιοκτήτες το οικοπέδου και από ποιους) και συμπεριλαμβάνει στους οφειλέτες και τους ιδιοκτήτες των κατοικιών γύρω από το οικόπεδο, που θα ήταν και οι κατ’ εξοχήν ωφελούμενοι από την δημιουργία της πλατείας. Αυτοί όμως αρνούνται να πληρώσουν. Γιατί; Διότι την περίοδο 1955-1960 που αγόρασαν τα οικόπεδά τους από τους Κηρύκους (που ήταν δική τους όλη η περιοχή), οι πωλητές τους είχαν υποσχεθεί ότι τα οικόπεδα αυτά έβλεπαν σε πλατεία. Τους είπαν ψέμματα; Όχι. Γιατί το 1955 πράγματι ήταν σε ισχύ το ΡΣ του 1952 που προέβλεπε την πλατεία, αλλά το 1976 το ΡΣ αυτό έπαψε να ισχύει. Καθώς απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών δεν νοείται εκ του Νόμου, το σχέδιο ναυαγεί για μία ακόμη φορά.
2006: το οικόπεδο των Κηρύκων και πάλι στο προσκήνιο
Το 2006 κατά την προεκλογική περίοδο ο τότε Δήμαρχος έθεσε και εκ νέου θέμα πλατείας, υποσχόμενος -ψηφοθηρικά και πάλι- στους γύρω ιδιοκτήτες ότι δεν θα χρειαστεί να πληρώσουν. Τελικά όμως τους έστειλε εκ νέου τον λογαριασμό (την πράξη αναλογισμού, για να το πούμε νομικά) που είχε συνταχθεί το 1994 και το θέμα έληξε εκεί.
Προεκλογικά πυροτεχνήματα
Μέχρι την πρόσφατη προεκλογική περίοδο του 2023, ουδείς είχε το θράσος να ξαναθέσει αυτό το ζήτημα ή να το συμπεριλάβει στις προεκλογικές του υποσχέσεις, καθώς όλοι γνώριζαν ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για συζήτηση περί όνου σκιάς. Στο οικόπεδο (που δεν έχει περίφραξη) φυτρώνουν μαργαρίτες, παπαρούνες και αγριολούλουδα, κάποιοι βγάζουν εκεί βόλτα τα σκυλιά τους και οι ιδιοκτήτες φροντίζουν να το καθαρίζουν τακτικά, όπως υποχρεούνται από τον Νόμο. Στις τελευταίες εκλογές όμως το θέμα το «σηκώνει» το Προάστιο Πρότυπο, με πρωτοπαλίκαρο την Ελένη Ζέππου, η οποία επιδίδεται σε μία άνευ προηγουμένου διαδικτυακή εκστρατεία με στόχο να πλήξει τον τότε υποψήφιο Δήμαρχο Μπάμπη Μπονάτσο, που δυνητικά θα μπορούσε και να είναι στο μέλλον κληρονόμος της συγκεκριμένης οικογενείας. Οι αναρτήσεις δίνουν και παίρνουν, η κυρία Ζέππου μετράει ανάποδα κάθε μέρα τις μέρες μέχρι τις εκλογές που θα χάριζαν στους ψηφοφόρους της την περίφημη πλατεία και τελικά, με αυτά και με κάποια άλλα καμώματα όχι μόνον δικά της, το μόνο που καταφέρνει είναι ο Δημήτρης Γαλάνης να χάσει τις εκλογές.
Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι
Κι εκεί που είπαμε ότι η προεκλογική περίοδος τελείωσε και θα μπορούσαμε επιτέλους να επικεντρωθούμε στα ουκ ολίγα σοβαρά και φλέγοντα που ταλανίζουν τον Δήμο, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, στις 28 Δεκεμβρίου 2023, τρεις ημέρες πριν την εκπνοή της θητείας της, η απερχόμενη Διοίκηση καταθέτει δικόγραφο με το οποίο εγείρει εκ νέου την αξίωση στο συγκεκριμένο οικόπεδο, λέγοντας ουσιαστικά τα ίδια που ισχυριζόταν η Κοινότητα επί Χούντας. Πλην όμως ο δικηγόρος που είχε καταθέσει την αγωγή, δεν φρόντισε και να την καταγράψει στο Κτηματολόγιο εντός 30 ημερών ως όφειλε, με αποτέλεσμα να κριθεί αυτεπάγγελτα απαράδεκτη. Έτσι στις 15 Απριλίου, ασχέτως της ουσίας της υπόθεσης, το Δημοτικό Συμβούλιο αναγκάστηκε να ψηφίσει υπέρ της παραίτησης από το συγκεκριμένο δικόγραφο, που ούτως ή άλλως για λόγους τυπικούς είχε απορριφθεί.
Γνωμοδότηση με ελλιπή στοιχεία
Κι εδώ αρχίζει το πράγμα να μπερδεύεται. Διότι για την κατάθεση της αγωγής αυτής είχε ζητηθεί σχετική γνωμοδότηση από δικηγόρο, στον οποίο όμως -όπως ακούσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο της 15ης Απριλίου- δεν γνωστοποιήθηκε ούτε το πλήρες δικαστικό ιστορικό της υπόθεσης που είχε κρίνει τελεσίδικα το 1980 το ιδιοκτησιακό καθεστώς του οικοπέδου δικαιώνοντας την οικογένεια Κηρύκου, ούτε το ναυάγιο των δύο απαλλοτριώσεων που είχαν επιχειρηθεί το 1990 και το 2006 λόγω αδυναμίας να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες. Δεν γνωρίζουμε εάν πρόκειται για παράλειψη ή για σκόπιμη απόκρυψη, σε κάθε περίπτωση όμως τίθεται ένα θέμα για το κατά πόσο η γνωμοδότηση που έδωσε ο δικηγόρος ευσταθεί, καθώς δεν είχε στην διάθεσή του όλα τα στοιχεία της υπόθεσης. Όπως ειπώθηκε δε, εις επήκοον όλων μας, δεν μιλάμε για ένα ή δύο έγγραφα που έλειπαν, αλλά για δύο ολόκληρα κλασέρ «κίτρινου χρώματος», κάτι για το οποίο δεν ακούσαμε και κάποιον αντίλογο.
Η ώρα του λογαριασμού
Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι η Οικονομική Υπηρεσία δεν είχε εγκρίνει την δαπάνη για την αμοιβή του δικηγόρου που θα έκανε την γνωμοδότηση, καθώς το θέμα αυτό δεν κρίθηκε επείγον. Διότι στην μεταβατική περίοδο από τις Δημοτικές Εκλογές μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Διοίκησης, ψηφίζονται θέματα και εγκρίνονται δαπάνες μόνον εφ’ όσον έχουν τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, όπως αυτό περιγράφεται και ορίζεται σαφώς από τον Νόμο και εφ’ όσον αφορούν την εύρυθμη λειτουργία του Δήμου. Παρ΄ όλο που η προηγούμενη Διοίκηση γνώριζε λοιπόν ότι ο δικηγόρος δεν θα πληρωνόταν, του ανέθεσαν την σύνταξη της γνωμοδότησης. Τον φέσωσαν δηλαδή τον άνθρωπο εν γνώσει τους.
Και αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος: η κατάθεση της αγωγής αυτής που (όπως ακούσαμε) στηρίζεται σε ελλιπή στοιχεία, κοστίζει (και πάλι, όπως ακούσαμε) 40.000 ευρώ. Μόνο η αγωγή. Γιατί εάν ο Δήμος τελικά την χάσει, θα πρέπει να καλύψει και την δικαστική δαπάνη των αντιδίκων. Καλούμαστε να βάλουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη, για να εκτονώσουν κάποιοι την προσωπική τους εμπάθεια με ξένα κόλλυβα. «Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη».
Λύσεις υπάρχουν. Λεφτά όμως;
Σε όλους αυτούς που τους πήρε όψιμα ο πόνος για το Νέο Ψυχικό θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η λύση είναι μία και είναι απλούστατη: ο Δήμος μπορεί να απαλλοτριώσει το συγκεκριμένο οικόπεδο και να αποζημιώσει, ως ορίζει ο Νόμος, τους ιδιοκτήτες. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να υπάρχουν τα απαιτούμενα χρήματα στο Ταμείο του. Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να λέμε. Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα: λεφτά υπάρχουν;
Η ευκαιρία που χάθηκε
Στην προεκλογική περίοδο του 2006, που όπως είπαμε και παραπάνω κάποιοι ανέσυραν και πάλι ψηφοθηρικά το θέμα, έγινε εκ μέρους των ιδιοκτητών του οικοπέδου η πρόταση να κατασκευάσουν στον χώρο υπόγειο πάρκινγκ και να διαμορφώσουν επάνω του πλατεία, με δικά τους έξοδα, σύμφωνα με αρχιτεκτονικό σχέδιο που θα ενέκρινε ο Δήμος. Είχαν μάλιστα προτείνει να αναλάβουν οι ίδιοι όχι μόνο την κατασκευή και την φύτευση, αλλά και την συντήρηση της πλατείας δωρεάν. Ο μετέπειτα Δήμαρχος Παντελής Χαροκόπος (που ήταν τότε ακόμα στην Αντιπολίτευση) υποστήριξε την πρόταση αυτή, πλην όμως το θέμα δεν εγκρίθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, καθώς και τότε κάποιοι επέλεξαν να προτάξουν τις προσωπικές τους εμπάθειες απέναντι στην συγκεκριμένη οικογένεια. Έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για την περιοχή, που θα έλυνε το έντονο πρόβλημα παρκαρίσματος και θα έδινε έναν επιπλέον κοινόχρηστο χώρο, την πολυπόθητη πλατεία, με ιδιωτική χρηματοδότηση και χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση των δημοτών.
Όταν η αμετροέπεια γίνεται ανέκδοτο
Και να κλείσουμε το θέμα με ένα ευτράπελο. Αφού η κυρία Ζέππου είπε και τι δεν είπε, κατέληξε: «διότι εάν αυτός ο χώρος οικοδομηθεί, οι συνέπειες θα είναι χειρότερες κι από αυτές του καζίνο». Εντάξει, το τερματίσαμε.
Νέο Ψυχικό: Quelle décadence!
Κι αφού μας λυπήθηκε ο Θεός και τελειώσαμε με το θέμα του οικοπέδου, μας προέκυψε ένα ακόμα casus belli, με αφορμή την σύσταση της Επιτροπής Δημιουργικής Ωριμότητας. Συγκεκριμένα, η Διοίκηση πρότεινε τον Αντιδήμαρχο Βύρωνα Σαμαρόπουλο ως Πρόεδρο -ο Νόμος απαιτεί ο Πρόεδρος να είναι αιρετός- και διατήρησε τα υπόλοιπα μέλη ως είχαν. Έλα όμως που δύο κυρίες, οι οποίες ήδη εδώ και 15 σχεδόν χρόνια είναι μέλη και μάλιστα από τα πλέον ενεργά και αγαπητά, έχουν την ατυχία να κατοικούν στο Νέο Ψυχικό! Για κάποιον ακατανόητο λόγο αυτό ενόχλησε φέτος την κυρία Ζέππου. Και λέμε «φέτος», διότι οι συγκεκριμένες έχουν παραμείνει μέλη της ίδιας αυτής Επιτροπής επί των ημερών και των δύο προηγούμενων Δημάρχων (Γαλάνη και Ξυριδάκη), χωρίς ουδέποτε κάποιος να έχει διαμαρτυρηθεί. Ξεσπάθωσε λοιπόν η κυρία Ζέππου που γέμισε ο κόσμος Νεοψυχικώτες (κάποια μας θυμίζει, κάποια μας θυμίζει…) και πρότεινε δύο άλλες κυρίες, από το Ψυχικό το παλιό, το Ορθόδοξο.
Περασμένες μου αγάπες
Άμεση ήταν η αντίδραση του Μπάμπη Μπονάτσου, ο οποίος απήντησε στην κυρία Ζέππου ότι «είμαστε ένας Δήμος, καταλάβετέ το!». Της θύμισε δε ότι το 2011 η ίδια έγινε μέλος του Μορφωτικού Εξωραϊστικού Ομίλου Νέου Ψυχικού, επί Προεδρίας του ιδίου, που την υποδέχτηκε με ανοικτές αγκάλες, χωρίς ποτέ να τεθεί θέμα εντοπιότητας. Ήταν καλοί τότε οι Νεοψυχικώτες, μετά χάλασαν.
Σιγά μην τους ρωτήσουν
Η κυρία Ζέππου πρότεινε λοιπόν τις δύο κυρίες από το Ψυχικό, πλην όμως ξέχασε να τους το πει, πόσο μάλλον να τις ρωτήσει κιόλας. Έφτασε η είδηση στα αυτιά τους, μαζί και με όλα τα παραλειπόμενα που οδήγησαν στην επιλογή τους. Η μία αποδέχτηκε, εξ όσων γνωρίζουμε. Η άλλη όμως έμεινε με το στόμα ανοικτό. Και σε πρώτη ευκαιρία, στην εκδήλωση της Δημιουργικής Ωριμότητας για τον Σαρακοστιανό Μεζέ, μίλησε εκ μικροφώνου με τα καλύτερα λόγια για τις Νεοψυχικιώτισσες φίλες της εκφράζοντας την εκτίμησή της για το έργο και τις υπηρεσίες που παρέχουν και δήλωσε ότι δεν προτίθεται να δεχτεί την θέση, για την οποία και δεν είχε ερωτηθεί -κάτι που μας επιβεβαίωσε και εγγράφως.
Εδώ ο κόσμος χάνεται
Φτάνει όμως πια, κουραστήκαμε! Υπάρχουν και προβλήματα πολύ σοβαρά σε αυτόν τον Δήμο που πρέπει να λυθούν. Η Πολεοδομία δεν λειτουργεί πια, οι τεχνικές εταιρείες κυνηγούν τον Δήμο για διαφυγόντα κέρδη, η Διαδημοτική Αναπτυξιακή που φτιάξαμε με τον Δήμο Παπάγου – Χολαργού διαλύθηκε -άλλα πεταμένα λεφτά κι αυτά. Η Διεύθυνση Καθαριότητας παρέλαβε ένα άδειο Ταμείο και δεν μπορεί να προσλάβει καθαριστές. Γιατί; Γιατί τα κόστη της ενέργειας εδώ και δυόμισι χρόνια ανεβαίνουν συνεχώς και η πρώην Δημοτική Αρχή έκανε μειώσεις για να ευχαριστεί τους κατοίκους, σάμπως η αύξηση των 2 ή των 10 ευρώ στον λογαριασμό της ΔΕΗ θα έριχνε έξω τον προϋπολογισμό μας. Αυτά και άλλα πολλά είναι τα σοβαρά μαζί και με όσα έχει τάξει στους πολίτες και η νυν Δημοτική Αρχή και που πρέπει να τα υλοποιήσει. Και καθόμαστε και ασχολούμαστε με τα προσωπικά τους και την καρέκλα που έχασαν ή βρήκαν.
Αγωνία για τα υψηλά εισοδήματα
Η πρώην Πρόεδρος του ΟΚΑΠΑ Σοφία Βυθούλκα, έφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο το κόστος των τροφείων των Δημοτικών Παιδικών Σταθμών, επισημαίνοντας ότι αυτά είναι ιδιαίτερα «τσουχτερά» για τα παιδάκια που προέρχονται από οικογένειες με υψηλά εισοδήματα. Ο Δήμαρχος της θύμισε ότι τα 4 τελευταία χρόνια, η ίδια ως Πρόεδρος του ΟΚΑΠΑ δεν έκανε την παραμικρή αναπροσαρμογή και σίγουρα όχι αυτήν που ζητάει τώρα, ενώ άμεση ήταν η αντίδραση της Μαρίας Αποστολάκη των Ενεργών Πολιτών, που επεσήμανε ότι ορθώς το κόστος των τροφείων για την συγκεκριμένη κατηγορία εισοδημάτων είναι υψηλό, καθώς οι πλέον εύπορες οικογένειες μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους και σε ιδιωτικούς Παιδικούς Σταθμούς. Η κυρία Βυθούλκα είπε ότι οι Παιδικοί Σταθμοί του Δήμου μας είναι τόσο καλοί, που ασχέτως εισοδήματος οι γονείς τους προτιμούν έναντι των ιδιωτικών και επέμεινε λέγοντας ότι η «ψαλίδα» του κόστους των τροφείων από τα χαμηλά στα υψηλά εισοδήματα, καλό θα ήταν να κλείσει κάπως. Εμείς πάλι, που στην αρχή νομίζαμε ότι η κυρία Βυθούλκα είχε κάνει κάποιο λάθος εν τη ρύμη του λόγου, όταν καταλάβαμε ότι σοβαρολογούσε, απλά κάναμε τον Σταυρό μας.
Κι αφού σταυροκοπηθήκαμε, συνειδητοποιήσαμε ότι φτάσαμε κιόλας σχεδόν στην Μεγάλη Εβδομάδα. Ευχόμαστε λοιπόν καλή Ανάσταση, ό,τι κι αν αυτή σημαίνει για τον καθέναν.
Καλό Πάσχα!
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το top-nea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
