Μια απίστευτη ιστορία ψυχικής δύναμης και θέλησης
Της Λυδίας Λέκκα
Η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι από μόνη της ένα σημαντικό επίτευγμα, αποτέλεσμα μεθοδικής δουλειάς και προσπάθειας. Όταν επιτυγχάνεται σε ηλικίες που έχουν κατά πολύ ξεπεράσει τα μαθητικά χρόνια, γίνονται είδηση. Υπάρχουν όμως και ορισμένες περιπτώσεις που ξεπερνούν κάθε φαντασία και που, ακόμα και αν γίνονταν ταινία, θα τις θεωρούσαμε “τραβηγμένες”.
Η ιστορία του Χρήστου Κοτρώτσου, εργάτη της Υπηρεσίας Πρασίνου του Δήμου μας, που σε ηλικία 55 ετών έδωσε Πανελλαδικές και πέτυχε στην Σχολή Φυτικής Παραγωγής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Βόλου, είναι ακριβώς αυτό: μια ιστορία εξωπραγματικής δύναμης ψυχής, υπεράνθρωπης προσπάθειας και υπερβάσεων, αποφασιστικότητας και αισιοδοξίας.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Χρήστος γεννήθηκε το 1968 στην Λευκάδα. Σχολείο πήγε μέχρι την Α’ Γυμνασίου, οπότε και το εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Μετά και την στρατιωτική του θητεία, το 1989 εγκαταστάθηκε πλέον στην Αθήνα και δούλεψε στα καφεστιατόρια ΝΕΟΝ. Το 1992 γνώρισε την Νίκη Βαγγελάτου. Παντρεύτηκαν το 1998 και απέκτησαν τέσσερεις κόρες, την Εύη, 24 ετών, καθηγήτρια Φιλολογίας και σήμερα μεταπτυχιακή φοιτήτρια στην Κύπρο, την Αλεξάνδρα 21 ετών, φοιτήτρια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και τις δίδυμες Μαριάνθη και Αριάδνη, 18 ετών, που έδωσαν φέτος Πανελλαδικές και πέτυχαν αντίστοιχα στην Φιλοσοφική Πάτρας και στην σχολή Βοηθών Νοσηλευτικής Χειρουργείου.
Το 2006, πολύτεκνος πια, ο Χρήστος Κοτρώτσος προσελήφθη στο Δημόσιο, αρχικά στον Δήμο Ρέντη και κατόπιν στον Δήμο Φιλοθέης, ως εργάτης στην Υπηρεσία Πρασίνου. Η Νίκη προσελήφθη και εκείνη στον Δήμο, στην Υπηρεσία Καθαριότητας. Ο Χρήστος ήταν πολύ αγαπητός στην Υπηρεσία του. Ιδιαίτερα κοινωνικός, πάντοτε με το χαμόγελο στο στόμα, καλημέριζε τους πάντες στο διάβα του και ακόμα και οι κάτοικοι τον γνώριζαν με το μικρό του όνομα. Η εργατικότητά του, αλλά και οι εξαιρετικές οργανωτικές του ικανότητες δεν είχαν περάσει απαρατήρητες από Προϊσταμένους αλλά και Δημάρχους, που έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο που αγαπούσε την δουλειά του και ήθελε να την εκτελεί άψογα.
Στο σπίτι του ζευγαριού στην Νέα Ιωνία, η ζωή κυλούσε ήρεμα: οικογενειακές υποχρεώσεις, διαβάσματα και εξωσχολικές δραστηριότητες για τα κορίτσια και δουλειά για τους γονείς, που με καλή καρδιά και αγάπη μεγάλωναν και καμάρωναν τα παιδιά τους.
Ξαφνικά, το 2015
Τον Απρίλιο του 2015, ο Χρήστος κατέρρευσε στην μέση του δρόμου. Στα Επείγοντα του Ερυθρού Σταυρού όπου μεταφέρθηκε ημιαναίσθητος, διαπιστώθηκε ρήξη ανευρύσματος στον εγκέφαλο και το ίδιο βράδυ, μετά από ένα σοβαρό επιληπτικό επεισόδιο, του έγινε εμβολισμός και εισήχθη διασωληνωμένος στην ΜΕΘ. Μετά από τρεις εβδομάδες νοσηλείας, έλαβε εξιτήριο και επέστρεψε στο σπίτι του. Μπορούσε μεν να μιλήσει, αλλά ζούσε μόνον στο παρόν, χωρίς να θυμάται τι είχε πει ή κάνει την αμέσως προηγούμενη στιγμή. Ένιωθε συνεχώς ότι το κεφάλι του ήταν βαρύ και έτοιμο να σπάσει και του ήταν αδύνατον να σταθεί στο φως. Αντιμετώπιζε νευρολογικά προβλήματα, κοιμόταν ατελείωτες ώρες και ήταν οριακά λειτουργικός.
Η ήρεμη οικογενειακή ζωή ήταν πλέον παρελθόν. Η σύζυγός του Νίκη, με τέσσερα παιδιά στην εφηβεία, την φροντίδα ενός σπιτιού και δουλεύοντας και η ίδια, στεκόταν λαμπάδα στο πλευρό του. Φίλοι και συνάδελφοι βρέθηκαν στο πλάι του. Ακόμα και κάτοικοι της Φιλοθέης τον αναζήτησαν και νοιάστηκαν γι’ αυτόν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση πολύ ηλικιωμένης επιφανούς κατοίκου της Φιλοθέης που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή και που του έθεσε στην διάθεση της οικογένειάς του ακόμα και το σπίτι της, εφ’ όσον το επιθυμούσαν.
Απόφοιτος Γυμνασίου, αλλά και Λυκείου
Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο Χρήστος δεν το έβαλε κάτω. Δεν επέλεξε να παραμείνει παροπλισμένος, αναζητώντας ίσως μία σύνταξη ή κάποιο επίδομα, αλλά επανήλθε στην δουλειά του και τοποθετήθηκε στο Φυτώριο στην Φιλοθέη, όπου σε χώρο σκιερό και με ηρεμία ασχολείτο με την φροντίδα των φυτών, αναζητώντας παράλληλα τρόπο να κινητοποιήσει το μυαλό του.
Η Νίκη ανακάλυψε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας που λειτουργεί στους Αγίους Αναργύρους και παρέχει την δυνατότητα σε ενήλικες που δεν έχουν ολοκληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, να συνεχίσουν τις σπουδές τους και να αποκτήσουν τίτλο ισότιμο με το απολυτήριο του Γυμνασίου σε δύο μόνο χρόνια. Έτσι το 2016, ο Χρήστος βρέθηκε και πάλι στα θρανία. Αγαπημένα του μαθήματα ήταν η μουσική και η αρμονία και, καθώς ακόμα τον ενοχλούσε το φως, στο σπίτι του έβαζε ακουστικά για να μην ενοχλεί τις κόρες του που διάβαζαν, έκλεινε τα μάτια και ηρεμούσε ακούγοντας μουσική. Αποφοίτησε κανονικά από το Γυμνάσιο και πήρε την μεγάλη απόφαση να γραφτεί και στο Λύκειο, στο Εσπερινό ΕΠΑΛ, από όπου σε τρία χρόνια αποφοίτησε με ειδικότητα στην Αρχιτεκτονική Τοπίου και Κήπου. Με απολυτήριο Λυκείου πλέον, παρακολούθησε επιπλέον μαθήματα για άλλον έναν χρόνο, αποκτώντας και δεύτερη ειδικότητα στην Τεχνολογία Τροφίμων.
Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις
Καθώς τις περισσότερες ημέρες του ήταν αδύνατον να παραμείνει με το βλέμμα συγκεντρωμένο για πολλή ώρα, τον λιγοστό χρόνο που τα κατάφερνε, ο Χρήστος διάβαζε δυνατά τα βιβλία του και ηχογραφούσε την φωνή του. Έτσι, τις υπόλοιπες ώρες άκουγε ξανά και ξανά με ακουστικά και κλειστά μάτια την ύλη που έπρεπε να μελετήσει. Με την αποφοίτησή του από το ΕΠΑΛ το 2021, έδωσε για πρώτη φορά Πανελλαδικές και για δεύτερη το 2022, χωρίς ωστόσο να περάσει κάπου. Χωρίς πλέον να παρακολουθεί μαθήματα, αποφάσισε να ξαναπροσπαθήσει το 2023 και κατάφερε το αδιανόητο: πέτυχε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Βόλου, στο Τμήμα Φυτικής Παραγωγής.
Ατενίζοντας το μέλλον με αισιοδοξία
Μετά την εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο Βόλου, ο Χρήστος θα ζητήσει την μετεγγραφή του, λόγω πολυτεκνίας αλλά και προβλημάτων υγείας, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, στο Τμήμα Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών.
Από το 2019 την ιατρική φροντίδα του έχει αναλάβει η διεθνώς αναγνωρισμένη Νευρολόγος Κλημεντίνη Καραγεωργίου, χάρη στην οποία, όπως ο ίδιος μας είπε, έχει κάνει άλματα προόδου και είναι σε θέση να απολαμβάνει πλέον την ζωή και να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Στον Δήμο μας δουλεύει πια με το μικρό τρακτέρ και περιποιείται το γρασίδι στις πλατείες της Φιλοθέης.
Με την υπέροχη οικογένειά του στο πλευρό του, ζει σε συνθήκες ηρεμίας και όσο γίνεται χωρίς στρες. Όπως μας είπε ο ίδιος, μόνο του παράπονο πια είναι ότι του έκοψαν το κόκκινο κρασάκι που απολάμβανε με το φαγητό του το βράδυ!
Ευχαριστούμε τον Χρήστο Κοτρώτσο και την Νίκη Βαγγελάτου για την φιλοξενία τους και τον Αντιδήμαρχο Πρασίνου Δημήτρη Φωτιάδη που μας έδωσε την αρχική πληροφορία
Η αναδημοσίευση του άρθρου επιτρέπεται μόνο όταν αναφέρεται σαν πηγή τα «τοπικά νέα» στο τέλος του άρθρου
