Σχολιάζουν η Όλγα Μενεμενόγλου και η Λυδία Λέκκα
Και μετά ήρθαν οι κατακλυσμοί
Η πατρίδα μας μετράει για άλλη μια φορά τις πληγές της. Ο Σεπτέμβριος ήρθε και μαζί του έφερε την καταιγίδα “Ντάνιελ” με πρωτοφανείς πλημμύρες, που έπληξαν κυρίως την Θεσσαλία και προξένησαν τεράστιες καταστροφές. Ανθρώπινες ζωές έχουν χαθεί, αμέτρητα ζώα κάθε είδους έχουν πνιγεί, σπίτια και καλλιέργειες έχουν θαφτεί κάτω από τόνους νερού και λάσπης, γέφυρες, δρόμοι και υποδομές έχουν γκρεμιστεί. Ο Ευθύμης Λέκκας, Καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ χαρακτήρισε τον Ντάνιελ “ακραίο φυσικό φαινόμενο χιλιετίας” και εκτίμησε ότι έχει καταστραφεί το 23% της αγροτικής παραγωγής της χώρας, ενώ στην εφημερίδα Ναυτεμπορική διαβάζουμε ότι έχει χαθεί το 5% του ΑΕΠ. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ο κίνδυνος για την δημόσια υγεία είναι τεράστιος, ελλοχεύει ο κίνδυνος ασθενειών, ενώ αμφίβολη είναι και η ποιότητα του πόσιμου νερού στις πληγείσες περιοχές. Αλίμονό μας…
Η προεκλογική περίοδος καλά κρατεί
Παρά τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα και παρά την έντονη φημολογία περί του αντιθέτου, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα γίνουν κανονικά, στις 8 Οκτωβρίου και στις 15, όπου αυτό απαιτηθεί. Προς το παρόν, το μόνο που αναβάλλεται είναι τα εγκαίνια των εκλογικών κέντρων των υποψηφίων Δημάρχων, από σεβασμό και σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους πληγέντες. Και κάπου εδώ τελειώνει ο πολιτισμός και ξαναρχίζουν οι μάχες.
Η μάχη του facebook χάθηκε
Οι μάχες λοιπόν δίνονται σε διάφορα πεδία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση αποτέλεσαν πεδίον δόξης λαμπρόν για ορισμένους υποψηφίους, έχουν μετατραπεί πλέον σε αχίλλειο πτέρνα τους. Γιατί όταν πριν από τέσσερα χρόνια δεν είχες αφήσει κάτι που να μην το είχες σχολιάσει, όταν είχες υποσχεθεί τα πάντα, όταν είχες απαξιώσει και ξεφτιλίσει τους προκατόχους σου για τα (μη) πεπραγμένα τους, έρχεται η ώρα που το λούζεσαι. Γιατί αυτές οι εφευρέσεις του διαβόλου, έχουν βλέπετε ένα κακό ελάττωμα: ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει.
“Parole, parole, parole”
Ή, επί τω λαϊκότερον, “τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα”. Που όμως πλέον βρίσκονται αρχειοθετημένα και ανασύρονται. Γιατί εάν μέχρι σήμερα θεωρούσαμε -όλοι συνυπεύθυνοι είμαστε σε αυτό- περίπου φυσιολογικό τα προεκλογικά προγράμματα να θυμίζουν έκθεση ιδεών, οπότε τα ξεχνούσαμε κιόλας, μερικά κλικ στο πληκτρολόγιο είναι αρκετά για να μας φρεσκάρουν την μνήμη. Και τότε τα ερωτήματα είναι αμείλικτα: “Το είπατε. Το κάνατε;” Και αν δεν το κάνατε, γιατί δεν το κάνατε; Πώς είπατε; Δεν κάνατε το Α, αλλά κάνατε το Β; Και τότε γιατί υποσχεθήκατε το Α; Να εδώ γράφατε πως αν ένας Δήμαρχος δεν υλοποιήσει το Α, είναι για τα πανηγύρια. Και δώσ’ του οι δικαιολογίες και δώσ’ του οι ειρωνείες προς τον πολίτη που τόλμησε να ρωτήσει. Κι αν ούτε αυτά πτοήσουν τον πολίτη, ο υποψήφιος αποχωρεί καταγγέλλοντας τοξικότητα και στοχοποίηση. Και κάπως έτσι ξηλώνεται γραμμή-γραμμή το πουλόβερ της αξιοπιστίας των πάλαι ποτέ αστέρων του διαδικτύου, που έχουν μεν βρει τον δάσκαλό τους, αλλά όπως βλέπουμε δεν λένε να πάρουν το μάθημά τους και συνεχίζουν να εκτίθενται.
Από τα έπεα πτερόεντα στο scripta manent
Και δεν είναι μόνο οι προεκλογικές υποσχέσεις που ξαναζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας. Είναι κι εκείνες οι απαξιωτικές κορώνες προς τους πάλαι ποτέ αντιπάλους, που μένουν χαραγμένες στη μνήμη του διαδικτύου. Κι όταν αίφνης οι αντίπαλοι γίνονται σύμμαχοι, προκαλείται όσο να πεις μια θυμηδία. Και κάπως έτσι, η συστράτευση της Κατερίνας Πετρίτση με τον Δημήτρη Γαλάνη, που ανακοινώθηκε πανηγυρικά λίγο πριν την εκπνοή της προθεσμίας για το κλείσιμο των ψηφοδελτίων, προκάλεσε αίσθηση που όμως δεν οφειλόταν τόσο στο αναμφισβήτητο εκτόπισμά της, αλλά σε όσα έσερνε εκ της διαδικτυακής αμάξης στον Δήμαρχο. Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι που έλεγαν τα χειρότερα για τους αντιπάλους τους, ανέκρουσαν πρύμναν και πορεύτηκαν μαζί τους χεράκι-χεράκι. Στην πολιτική, από τέτοιες κυβιστήσεις -ων ουκ έστιν αριθμός- έχουμε χορτάσει. Άλλο όμως είναι να θυμάσαι αμυδρά ότι οι νυν σύμμαχοι ήσαν κάποτε απέναντι κι άλλο να βλέπεις δίπλα δίπλα στην οθόνη σου τα πύρινα “κατηγορώ” από τη μια και τις θερμές χειραψίες και τα χαμόγελα από την άλλη. Γι’ αυτό σας λέμε, προσέχετε τι γράφετε και κάντε και λίγο κράτει από τα πληκτρολόγια, γιατί δεν σας βγαίνει σε καλό.
Χρησμοί και χρίσματα
Τελικά, παρά τα όσα -εν είδει χρησμών- κάποιοι άφηναν να εννοηθούν για το προς τα πού κοιτάζει το Μέγαρο Μαξίμου, στον Δήμο μας η Νέα Δημοκρατία δεν έχει δώσει χρίσμα σε κανέναν από τους τρεις υποψηφίους που προέρχονται από την σάρκα της. Δεν σας το λέμε τυχαία. Επικοινωνήσαμε εμείς με το κόμμα και ρωτήσαμε, για να λάβουμε την κατηγορηματική απάντηση από τα αρμόδια χείλη ότι χρίσμα έχει δοθεί μόνον στους τρεις μεγάλους Δήμους και πουθενά αλλού. Το Μαντείο ομίλησε λοιπόν και μάλιστα ξεκάθαρα. Οπότε, αν κάποιοι πραγματικά περίμεναν κομματική “γραμμή” για να αποφασίσουν ποιον ή ποιαν θα ψηφίσουν για Δήμαρχο, ατύχησαν.
Τι γίνεται με την Πολεοδομία;
Έχουμε και σε προηγούμενο Φύλλο μας μιλήσει για το θέμα των απλήρωτων υπαλλήλων της Πολεοδομίας, που πλέον κατέφυγαν στην Δικαιοσύνη διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους. Όπως δε, ορίζει ο Νόμος, ο υπάλληλοι δεν θεωρείται ότι παραιτήθηκαν, αλλά ότι βρίσκονται σε καθεστώς απόλυσης, καθ’ ότι ο εργοδότης δεν τους καταβάλλει μισθούς.
Μηχανικοί και πολίτες διαμαρτύρονται και προβληματίζονται, καθώς δεν είναι σαφές αν η Πολεοδομία ως υπηρεσία υφίσταται ή αν λειτουργεί επαρκώς χωρίς τους υπαλλήλους της, εφ’ σον έχουν καταγγελθεί οι συμβάσεις τους.
Τι γίνεται; Εκδίδονται άδειες; Έχει ενημερωθεί η Αποκεντρωμένη Διοίκηση;
Νιάου βρε γατούλα
Με εκείνη την υπόθεση για τα γατάκια που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς από την οδό Σταδίου στο Ψυχικό, τι απέγινε; Έγιναν οι μηνύσεις; Πέρα από το γνήσιο φιλοζωικό μας ενδιαφέρον, αναρωτιόμαστε και για έναν άλλον λόγο. Όταν “έσκασε” το θέμα, οι ενδιαφερόμενοι σήκωσαν γη και ουρανό και απαιτούσαν εναγωνίως εξηγήσεις και παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Πλην όμως για την εξέλιξη της υπόθεσης, κανείς από τους φιλόζωους που μας έπαιρναν έξαλλοι δεν μας έχει ενημερώσει, ορισμένοι δε, ούτε καν σηκώνουν τα τηλέφωνα.
Τρεις και κάτι εβδομάδες έμειναν λοιπόν. Και μη χειρότερα!
Η αναδημοσίευση του άρθρου επιτρέπεται μόνο όταν αναφέρεται σαν πηγή τα «τοπικά νέα» στο τέλος του άρθρου
