ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Γράφει η Eλένη Ζέππου-Χαρλαύτη, Αντιδήμαρχος Θεμάτων Φυσικού Περιβάλλοντος
Από το 1988 μέχρι σήμερα το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί δικαστικώς την κυριότητα της έκτασης που βρίσκεται πάνω από την οδό Ελίκας Αθανασιάδου στο Ψυχικό, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τα Λατομεία Ψυχικού.
Πρόκειται για 292 στρέμματα από τα οποία 42 βρίσκονται εντός σχεδίου και 250 εκτός.
Από την έκταση αυτή 206 στρέμματα έχουν κηρυχθεί αμετακλήτως αναδασωτέα με την απόφαση 2763/2006 του ΣτΕ.
Μέχρι το 2019 οι δικαστικές αποφάσεις αναγνώριζαν ως κύριο της έκτασης το Δημόσιο.
Αίφνης με την 3039/2019 απόφασή του το Εφετείο έκρινε ότι το Δημόσιο άσκησε καταχρηστικά το δικαίωμά του και ότι η εταιρεία είχε αποκτήσει την κυριότητα της έκτασης και δη με χρησικτησία την οποία είχε συμπληρώσει το 1915 , προσμετρώντας στην νομή της και τον χρόνο της νομής των δικαιοπαρόχων της!
Επειδή όμως υπάρχουν ακόμα Δικαστές στην Ελλάδα, ο Άρειος Πάγος με την πρόσφατη απόφασή του 502/2021 δέχτηκε την αναίρεση του Δημοσίου, που ως βασικό λόγο της είχε, ότι δεν μπορεί να υποστηριχθεί ποτέ, ότι το Δημόσιο ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμά του, όταν διεκδικεί την κυριότητα τέτοιων εκτάσεων, διότι έχει ευθύνη να τις προστατεύει και να τις διαφυλάσσει προς χάριν του Ελληνικού λαού.
Διαφαίνεται, ότι με την απόφαση αυτή το Δημόσιο έρχεται πιο κοντά στην νίκη.
Η επιδίκαση της έκτασης αυτής στο Δημόσιο έχει τεράστια σημασία για το Ψυχικό, για τον Δήμο μας και για την ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας, διότι θα παραμείνει δασική, θα αναδασωθεί και θα αποτελέσει πνεύμονα πρασίνου υπερτοπικής σημασίας.
Η ΚΕΚΡΟΨ Α.Ε. στο διαφημιστικό λεύκωμα που είχε εκδώσει για να διαφημίσει την κηπούπολη του Ψυχικού που κατασκεύαζε, ομολογεί ότι είχε στην κυριότητά της 2.250 στρέμματα στο Ψυχικό.
Το Ψυχικό σήμερα είναι σχεδόν διπλάσιο.
Παρά το γεγονός ότι το σχέδιο πόλεως του 1924 τελείωνε στην οδό Νικηφόρου Λύτρα και στην οδό Δάφνης, πάνω από τις οποίες ήταν γραμμένη με κεφαλαία η λέξη ΔΑΣΟΣ, εν τούτοις σήμερα εκτείνεται μέχρι την κορυφογραμμή των Τουρκοβουνίων.
Στην περίπτωση που η δασική έκταση θα επιδικαστεί στην εταιρεία, με τον ίδιο αδίστακτο τρόπο αυτή θα συνεχίσει την ανοικοδόμησή της, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για δασική κατά το μεγαλύτερο μέρος της έκταση.
Με μεγάλη ευκολία άλλωστε έσβησε, όπως είπαμε την λέξη ΔΑΣΟΣ από το σχέδιο της συμβάσεως Σκούταρη του 1924.
Ωστόσο, από τις προβλέψεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, (Ν. 4377/2014) προκύπτει η μεγάλη σημασία που έχει για το κλίμα της Αθήνας και για την ζωή στο λεκανοπέδιο η προστασία του ορεινού όγκου των Τουρκοβουνίων.
Στο πλαίσιο αυτό δεν επιτρέπει την αλλαγή χρήσης των δασών και των δασικών εκτάσεων, με εξαίρεση λόγους δημοσίου συμφέροντος και με προϋπόθεση την εξέταση και τον τεκμηριωμένο αποκλεισμό εναλλακτικών λύσεων.
Επίσης προβλέπει, ότι περιοχές πρασίνου, δασικού η μη χαρακτήρα, εντός του αστικού ιστού, που διατηρούν σημαντικά χαρακτηριστικά φυσικότητας, οριοθετούνται, διατηρούνται και προστατεύονται από οποιαδήποτε πολεοδομική δραστηριότητα.
Είναι ώρα να μπει μια τελεία στην ανοικοδόμηση του ορεινού όγκου των Τουρκοβουνίων και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση του λεκανοπεδίου, ιδίως τώρα που η κλιματική αλλαγή είναι εδώ.
